بررسي نقش سياست‌هاي پولي در تحقق اهداف رشد غير تورمي در ايران

يكي از چالش‌هاي چند دهه اخير اقتصاد ايران، نرخ‌هاي تورم بالا و پايين بودن رشد اقتصادي مي‌باشد. نتايج بررسي نشان مي‌دهد كه عوامل متعددي مي‌تواند موجب اين اتفاق باشد؛ با اين حال در خصوص اثر حجم پول بر اين متغيرهاي اقتصاد كلان در ايران اتفاق نظر نسبي وجود دارد. از اين رو در پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه ميان متغيرهاي رشد پول، رشد اقتصادي و نرخ تورم از آزمون علّيت كوانتايل و داده‌هاي فصلي مربوط به اقتصاد ايران در بازه زماني 1383:1-1401:2 استفاده شده است. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه در مجموع كوانتايل‌ها، رابطه علّيت دو طرفه ميان رشد اقتصادي و تورم وجود دارد. در خصوص رابطه علّيت ميان نقدينگي و رشد اقتصادي نيز نتايج نشان مي‌دهد كه در مجموع كوانتايل‌ها، يك رابطه علّيت يك طرفه ميان اين دو متغير وجود دارد؛ به اين صورت كه اين رابطه از نقدينگي به رشد اقتصادي است. همچنين اثر رشد نقدينگي بر رشد اقتصادي در اغلب كوانتايل‌ها به صورت منفي مي باشد. به اين مفهوم كه افزايش رشد نقدينگي باعث كاهش رشد اقتصادي مي‌شود. به بيان ديگر شواهد نشان مي‌دهد در اقتصاد ايران نگراني از افزايش نرخ تورم در شرايط ايجاد رشد اقتصادي مشكل قابل توجهي محسوب نمي‌شود. در خصوص بررسي رابطه علّيت ميان نقدينگي و تورم نيز نتايج نشان مي‌دهد كه در مجموع كوانتايل‌ها يك رابطه يك طرفه از حجم نقدينگي به تورم بر قرار است. در خصوص جهت علّيت نيز نتايج نشان مي‌دهد كه اثر نقدينگي بر تورم به صورت نامتقارن و غيرخطي مي‌باشد. نتايج در خصوص اثر تورم بر رشد نقدينگي نيز به صورت كلي مثبت مي‌باشد. اين موضوع تاييد‌كننده افزايش نياز به نقدينگي اقتصاد در شرايط افزايش تورم مي‌باشد.