بررسي فرآيند پايش حفاظت زيرساخت‌هاي هسته‌اي جمهوري اسلامي ايران با رويكرد منعطف

تقويت حفاظت زيرساخت‌هاي كشور در مقابل دشمن با انجام اقدامات بازدارنده، خنثي‌كننده، كاهش‌دهنده‌ي اثرات تهاجم، واكنش اضطراري و بازيابي سريعِ فرآيند توليد و خدمات، برنامه‌ريزي مي‌شود. محققين در اين مقاله با هدف دستيابي به اثربخشي بالاترِ مراحل، حفاظت منعطفِ زيرساخت‌هاي هسته‌اي را براي فرآيند چند مرحله‌ايِ توليد محصولات هسته‌اي تجويز و براساس آن ويژگي‌هاي انعطاف‌پذيري را در چارچوب حفاظت زيرساختي‌اي منحصر به فرد خود، تزريق كرده‌اند. بر اين اساس اين تحقيق، يك تحقيق كاربردي-توسعه‌اي و در عين حال موردي-زمينه‌اي است. مواد اوليه‌ي به‌روش كتابخانه‌اي گردآوري شده و با روش تحليل موضوعي مورد بررسي قرار گرفته است. به‌منظور احصاء گلوگاه فرآيندي در چرخه هسته‌اي از روش مصاحبه نيمه‌ساختاريافته تا حد اشباع نظري بهره برده‌ايم. نتايج امر حاكي از آن است كه تأكيد بر پياده‌سازي رويكرد منعطف نه‌تنها در جنبه فيزيكي زيرساخت‌ها بلكه در جنبه نيروي انساني، سايبر و به‌ويژه در فضاي پشتيباني ضروري است. همچنين با توجه به نظر خبرگان امر، هر چند در چنين رويكردي، اولويت‌دهي در فرآيند حفاظت زيرساختي، به‌شكلي كه در نگاه هزينه‌محور گذشته وجود داشته است، تعريف نشده است؛ با اين وجود مراكز غني‌سازي از مهم‌ترين و حساس‌ترين گلوگاه‌هاي زيرساختي است كه بايد در اولويت برنامه‌هاي استحكام البته با رويكرد تداوم فرآيند توليد قرار گيرد.