استفاده از برنامه چندهدفه براي روش مسير بحراني در مديريت پروژه

مديريت پروژه يك فرآيند پيچيده است كه تحت تأثير عوامل متعددي از محيط خارجي و/يا عوامل داخلي به طور كامل يا جزئي تحت كنترل مدير پروژه است. مديريت موفقيت آميز پروژه ها شامل ادغام پيچيده اي از برنامه ريزي جامع، آگاهانه، ارزيابي پويا و تجزيه و تحليل تغييرات در عوامل خارجي و داخلي، و توسعه و ارتباط استراتژي هاي به روز شده در طول عمر پروژه است. مديريت پروژه شامل تعامل، تجزيه و تحليل بسياري از سيستم ها است و مستلزم يكپارچه سازي و ارزيابي مداوم حجم زيادي از اطلاعات است. نقشه هاي شناختي به ما امكان مي دهد دانش مديريت پروژه و نتايج تجربي را براي ايجاد يك مدل مفيد از سيستم هاي تعاملي بكار بريم. در موارد عملي مديريت پروژه، آنها بسياري از منابع پيچيده و فعاليت هاي مرتبط با مقياس بزرگ را شركت مي كنند. به خصوص در تضاد و زمان و هزينه نامتناسب است كه تصميم گيري را دشوارتر مي كند. از اين رو، در اين مطالعه مدل برنامه ريزي چندهدفه استفاده مي شود. انعطاف پذيري قابل انتخاب در بين پروژه هاي امكان پذير، و توضيح مساله تصميم گيري ناشي از عدم قطعيت و پيچيدگي در پروژه بحث مي شود. در اين مقاله، زماني كه مفروضات براي ادغام وضعيت عملي مطمئن باشند، زمان مصرف و هزينه رويدادهاي فعاليت كاهش داده مي شود. براي برآورد بيان زمان و هزينه هاي نادقيق مي توان از پارامترهاي فازي استفاده كرد. جهت حل مدل مي توان از نرم افزارهاي كلاسيك حل همچون LINGO بهره برد.