حركت به سمت ريزوباكتري هاي سودمند براي گياهان و پايداري در كشاورزي

تقاضاي فزاينده براي توليد محصولات زراعي به دليل افزايش جمعيت انساني در سراسر جهان، منابع طبيعي را به سمت توسعه پايدار سوق مي دهد. اين امر، چالشي بزرگ را براي نسل آينده به همراه دارد. چنانچه بهبود موفقيت آميز نباشد، پيامد ناخوشايند اين است كه توليد مواد غذايي در جهان احتمالاً به زودي براي تغذيه تمام مردم دنيا كافي نخواهد بود. بنابراين ضرورت دارد كه بهره وري كشاورزي طبق يك رويكرد پايدارتر و سازگارتر با محيط زيست، به ميزان قابل توجهي افزايش يابد. ريزوباكتري هاي سودمند براي گياهان (PBR) ميكروارگانيسم هاي موجود در خاك را به طور طبيعي فعال مي كنند. از آنجايي كه PBR ارزان، موثر و سازگار با محيط زيست هستند، از طريق بازيابيِ باروري طبيعي خاك و محافظت از آن در برابر خشكي و بيماري هاي خاكي، براي استفاده در توليد محصولات كشاورزي اهميت پيدا كرده و در نتيجه مي توانند رشد گياه را تحريك نمايند. PBR موجب كاهش استفاده از كودهاي شيميايي، آفت كش ها و تنظيم كننده هاي رشد مصنوعي مي-شوند؛ بكارگيري فشرده ي اين نهاده ها به ايجاد خطرات شديد بهداشتي و زيست محيطي مانند فرسايش خاك، آلودگي آب، مسموميت با آفت كش ها، پائين رفتن سفره آب زيرزميني، شرايط ماندابي، سله بندي سطحي و كاهش تنوع زيستي منجر گرديده است. استفاده از PBR به عنوان يك روش سازگار با محيط زيست براي افزايش عملكرد محصول زراعي از طريق تسهيل رشد گياه طي يك مكانيسم مستقيم يا غيرمستقيم به هدف حفظ سلامت خاك در بلند مدت، ثابت شده است.