كاربرد طرح آمايش سرزمين در قانون هدفمندي يارانه ها

آمایش و سازماندهی سرزمین و فضای جغرافیایی در ایران بر مبنای نظریات سرمایه داری طراحی شده است. به همین جهت،مناطق كشور به صورت نامتعادل توسعه یافته اند و این امر یكی از دلایل افزایش تضاد طبقاتی در ایران است. در صورتی كه قانون جمهوری اسلامی ایران، بحث عدالت اجتماعی و تعادل های منطقه ای را مطرح می كند. از طرف دیگر در تمامی كشورهای جهان از جمله كشور ایران، مهمترین اهداف دولت ها، ایجاد رفاه عمومی برای مردم به طور عام و گروه های آ سیب پذیر جامعه به طور خاص می باشد لذا دولت ها به منظور دستیابی به اهداف فوق، علاوه بر پرداختن به امور تأمین اجتماعی، از یارانه كه یكی از ابزارهای تأمین اجتماعی است بهره می گیرند. در دولت های نفتی و متكی به منابع طبیعی مثل ایران، آسان ترین روش یعنی پرداخت یارانه عام را دنبال نموده اند كه بعضاً به دلیل واقعی نبودن قیمت كالاهای یارانه ای مشكلات عدیده ای را بوجود آورده است. لذا برای حل این مشكل، در سالهای اخیر بحث هدفمندی یارانه ها مطرح گردید و به صورتی قانونی در آمد كه مرحله اول آن نیز در حال اجراست. بنابراین این پژوهش در پی آن است تا با مطا لعات كتابخانه ای میزان ارتباط هدفمندی یارانه ها با آمایش سرزمین را مورد ارزیابی قرار دهد و اینكه در قانون هدفمندی یارانه ها تا چه میزان به طرح آمایش سرزمین اهمیت داده شده و در مواد و تبصره های آن لحاظ گردیده است.