استراتژي­هاي منتورينگ: تبيين تاثير استراتژي­هاي منتورينگ در توسعه و يادگيري كاركنان

منتورينگ نوعي از روابط توسعه اي و بين فردي است كه به عنوان يكي از مهم ترين ابزارهاي يادگيري و توسعه در دهه هاي اخير مورد استفاده قرار گرفته است. با اين وجود، برخي از روابط منتورينگ منجر به موفقيت و اثربخشي نمي شوند و اين عدم موفقيت موجب بدبيني و بدگماني برخي از مديران و سازمانها درمورد كيفيت روابط منتورينگ و اثربخشي آن شده است. اين مسئله اغلب زماني بوجود مي آيد كه سازمانها اغلب از منتورينگ به عنوان يك مد و ابزار تجملاتي جهت نشان دادن سطح اعتبار خود استفاده مي كنند و از اصول و قواعد خاص منتورينگ غافل مي شوند. اين اهمال مي تواند در بلند مدت نتايج مطلوب سازمان از برنامه منتورينگ را به شدت مورد تاثير قرار دهد. به طور كلي هدف پژوهش حاضر بررسي و تبيين سه مشكل عمده در مسير موفقيت و اثربخشي برنامه هاي منتورينگ است كه اغلب توسط محققين و اجرا كنندگان برنامه هاي منتورينگ مورد اهمال واقع شده و منجر به شكست اين برنامه مي شود عبارتند از 1. عدم بررسي امكانپذيري پياده سازي منتورينگ در سازمان، 2. عدم بررسي شيوه متعهد نمودن منتي ها در روابط منتورينگ، و 3. عدم تناظريابي در روابط منتورينگ. نخستين مشكل اين است كه سازمانها در زمان بهره مندي از اين مفهوم نسبت به بررسي امكانپذيري اجرا و پياده-سازي آن غافل مي شوند كه اين امر خود مي تواند به عنوان يكي از دلايل اصلي شكست برنامه هاي منتورينگ معرفي گردد. به عبارت ديگر، در زمان اجراي برنامه منتورينگ بايد مواردي همچون آمادگي سازمان جهت پياده سازي برنامه منتورينگ، نياز سازمان به منتورينگ، و منافع طرح منتورينگ براي سازمان مورد بررسي قرار گيرد وسپس تصميم به اجرا يا عدم اجراي اين برنامه گرفت. يكي ديگر از دلايل عدم اثربخشي و شكست برنامه هاي منتورينگ، عدم تعهد منتي ها در روابط منتورينگ است كه اغلب مورد بررسي و واكاوي قرار نگرفته است. اين موضوع بايد به صورت ريشه اي مورد تحليل قرار گيرد و مواردي از قبيل سبك يادگيري منتي ها و انواع يادگيري در روابط منتورينگ بايد مورد بررسي و تبيين قرار گيرد تا بدين طريق بتوان تعهد منتي ها به اين برنامه جلب گردد. علاوه بر اين، يكي ديگر از دلايل عدم اثربخشي برنامه هاي منتورينگ، عدم توجه به موضوع تناظريابي در روابط منتورينگ است. برنامه منتورينگ بسترمند بوده و بايد مطابق با شرايط و بافت خاص هر سازمان تنظيم گردد و بدين ترتيب نحوه بكارگيري كاركردها و مدل هاي منتورينگ متناسب با سازمان هدف انتخاب گردد. در نتيجه، جهت برون رفت از مشكلات مذكور، پژوهش حاضر به تبيين و بررسي سه استراتژي منتورينگ پرداخته است. اين سه استراتژي عبارتند از: 1. استراتژي پياده سازي منتورينگ در سازمان، 2. استراتژي متعهد نمودن منتي ها در روابط منتورينگ،3. استراتژي تناظريابي در روابط منتورينگ. با درنظر اين موارد مي توان برنامه منتورينگ را به سوي اثربخشي هرچه بيشتر و مطلوب تر هدايت نمود.