تاثير سواد تربيتي آموزگار بر شادكامي دانش آموزان

هدف از پژوهش حال حاضر، بررسي تاثير سواد تربيتي معلم بر شادكامي دانش آموزان، به عنوان يكي از سرمايه هاي روانشناختي است. در واقع سواد تربيتي به معناي، توانايي تربيت فرزندان به نحو شايسته، به گونه اي كه بتوانند طي فرآيند اجتماعي شدن با جامعه سازگار شوند، است. از طرفي، شادكامي اولين و بنيادي ترين، مفهوم در روانشناسي مثبت گرا است. نتايج بيانگر اين بوده است كه، بين سرمايه هاي روانشناختي و شادكامي رابطه ي مثبت و معني دار وجود دارد. در اين پژوهش از پرسشنامه صلاحيت معلمي (بابائي، ۱۳۹۳) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد براي گردآوري داده ها استفاده شد. پنج معلم انتخاب شده و ده نفر از دانش آموزان هر معلم به طور تصادفي از روش نمونه گيري احتمالي از نوع طبقه اي انتخاب شده است. پس از جمع آوري داده ها، با مقايسه ي ميانگين نمرات پاسخ به پرسشنامه شادكامي دانش آموزان هر آموزگار، اين نتيجه حاصل شد كه، هر چه سواد تربيتي معلمان بالاتر باشد، شادكامي دانش آموزان آن كلاس نيز بيشتر مي شود. بنابراين بين سواد تربيتي معلم و شادكامي دانش آموزان ارتباط مثبت وجود دارد. ارتقاي شادكامي به عنوان يكي از سرمايه هاي روانشناسي مثبت گرا، از اهميت بالايي در جوامع امروزي برخوردار است.