اولويت بندي استراتژي هاي تاب آوري براي زنجيره تأمين پايدار محصولات فاسد شدني

Prioritizing resilience strategies for a sustainable supply chain of perishable products

امروزه، زنجيره تأمين پايدار و تاب آور يك موضوع مهم در حوزه مديريت صنايع و سازمان ها مي باشد. اين پژوهش به بررسي تأثير شيوه هاي تاب آوري زنجيره تأمين و شاخص هاي پايداري بر يكديگر براي محصولات فاسد شدني و بطور خاص فراورده هاي لبني مي پردازد. در اين تحقيق يك رويكرد تركيبي از روش تصميم گيري چند معياره با منطق فازي براي اولويت بندي استراتژي هاي تاب آوري با توجه به شاخص-هاي پايداري ارائه شده است. با بررسي مقالات مرتبط، ده استراتژي تاب آوري و نه شاخص پايداري در هر سه بعد اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي شناسايي گرديده اند. روش ترتيب اولويت بر اساس شباهت به راه حل ايده آل (تاپسيس) به صورت عبارات كلامي با بكار گيري نظر كارشناسان در هر دو بخش دانشگاهي و صنعت انجام مي شود. نتايج نشان مي دهد كه اشتراك گذاري اطلاعات، سطح خدمات مشتري، مديريت تقاضا و منابع چند گانه استراتژي هاي مهمي در صنايع و فراورده هاي لبني مي باشند. اين مطالعه به مديران و تصميم گيران صنعت مورد نظر كمك مي كند تا علاوه بر تحقق بخشيدن اهداف توسعه پايدار بتوانند با اتخاذ شيوه مناسب در برابر مخاطرات احتمالي زنجيره تأمين مقابله كنند.