تاثير مديريت تخليه مجاز رطوبتي بر خصوصيات ريشه گوجه فرنگي

The effect of management of Maximum allowable depletion on tomato root characteristics

مديريت آب آبياري صحيح مي­تواند موجب صرفه­ جويي در ميزان آب مصرفي گياه و افزايش عملكرد محصول داشته باشد. در اين تحقيق به بررسي اثر مقادير مختلف تخليه مجاز رطوبتي بر خصوصيات ريشه گوجه­ فرنگي در شرايط گلخانه پرداخته شد. تيمارهاي آبياري در اين تحقيق شامل مقادير 30، 65، 75 و 85 درصد تخليه مجاز رطوبتي بود كه در چهار تكرار اجرا شد. خاك مورد مطالعه خاك لومي شني رسي بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه مقادير تخليه مجاز رطوبتي بر روي وزن تر ريشه، وزن خشك ريشه، حجم ريشه و بيشينه قطر ريشه در سطح يك درصد و بر روي بيشينه طول ريشه در سطح پنج درصد معني­دار بود. در اكثر موارد با افزايش ميزان تخليه مجاز رطوبتي، مقادير خصوصيات ريشه به­ طور معني­داري كاهش يافت. به طور نمونه كمترين و بيشترين بيشينه قطر ريشه 5 و 1/6 ميليمتر به ترتيب مربوط به تخليه مجاز رطوبتي 85 و 30 درصد بود. همچنين كمترين و بيشترين وزن تر گوجه-فرنگي برابر 2/14 و 2/23 گرم بود كه به ترتيب مربوط به مربوط به تخليه مجاز رطوبتي 85 و 30 درصد بود و بيانگر كاهش 12/48 درصد وزن تر ريشه با افزايش 55 درصدي ميزان تخليه مجاز رطوبتي بود. نكته قابل توجه در اين تحقيق، عدم معني­داري مقادير تخليه مجاز رطوبتي بين سطوح 65 تا 85 درصد بر روي برخي خصوصيات ريشه مانند وزن خشك و تر ريشه و ميانگين حجم ريشه بود كه در موارد كمبود آب مي­توان از مقادير تخليه مجاز رطوبتي بالاتر استفاده كرد بدون اينكه كاهش معني­داري را شاهد بود.