بررسي و تحليل الگوهاي پرخطر ترافيكي عابران پياده و ارتباط آن با عوامل روانشناختي (مطالعه موردي كلانشهر شيراز)

ايران از جمله كشورهايي است كه بالاترين ميزان مرگ و مير ناشي از سوانح ترافيكي را در دنيا دارد. تصادفات ماشيني در ايران به عنوان يك معضل بهداشتي مهم به حساب مي آيد. از جمله عواملي كه منجر به تصادفات درون شهري ميشود، ميتوان به عامل انساني اشاره كرد. عوامل انساني را مي‌توان به رفتار اجتماعي، ويژگي‌هاي شخصيتي، عوامل درون رواني، توانايي ها شناختي، سرعت واكنشي، خطاهاي حسي و... ربط داد.اين مطالعه با هدف بررسي و تحليل الگوهاي پرخطر ترافيكي عابران پياده و ارتباط آن با عوامل روانشناختي در بين شهروندان كلانشهر شيراز انجام شده است. پژوهش حاضر كمّي و همچنين توصيفي و پيمايشي است. تحليل داده‌ها به‌وسيله نرم‌افزار IBM spss (نسخه 24) انجام و روش آماري براي تحليل اطلاعات و دسته‌بندي سؤالات هر مؤلفه در پرسشنامه‌، تحليل عاملي اكتشافي و تحليل همبستگي بوده است.نتايج حاصله رفتارها و الگوهاي پرخطر ترافيكي عابران پياده در شهر شيراز شناسايي گرديد و استفاده از تلفن همراه به هنگام پياده ر وي، عبور از ميان خودروها در هنگام تردد عرضي از خيابان، تردد عرضي از محل‌هايي به غير از خطوط عابر پياده به عنوان پرتكرار ترين تخلف كه منجر به تصادف گرديده است شناسايي شد. نگرش و پذيرش فردي مهم‌ترين مؤلفه‌ي مؤثر بر بروز انواع رفتارهاي نامطلوب ترافيكي عابران پياده دركلانشهر شيراز مي‌باشد.