اولويت بندي معيارهاي حكمراني امنيت ملي ايران در سده پانزدهم شمسي

با ورود به هزاره جديد شمسي، پايداري جغرافياي سياسي ايران در مولفه هاي سرزمين، جمعيت، حكومت در لواي حاكميت جمهوري اسلامي همچنان برقرار است. علي رغم فشارها و تهديدهاي متعدد امنيت ملي براي كشور ايران كه به طور ويژه با انقلاب اسلامي شدت و حديت يافت، به نظر مي رسد مساله امنيت ملي و چگونگي حفظ و تقويت آن در قالب گفتمان حكمراني امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران، همچنان يكي از اصلي ترين مساله هاي پيش روي كشور است كه مي بايست به تدقيق و تحقيق در آن با الزام هاي هزاره جديد شمسي پرداخت. اين مساله، مورد توجه مقاله حاضر است و تلاش شده با رويكرد آينده پژوهي امنيتي، اولويت ها و سناريوهاي پيشنهادي براي حكمراني امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران مورد مداقه قرار گيرد. به عبارت ديگر، هدف اين مقاله شناسايي معيارهاي ژئوپليتيكي مؤثر بر امنيت ملي كشور و معرفي آينده امنيتي مطلوب براي آن با رويكردي آينده نگر در قرن جديد هجري شمسي است. اين مقاله پژوهشي بنيادي است كه با استفاده از روش تركيبي تدوين شده است. ابتدا با كمك مطالعات موجود در حوزه امنيت، معيارهاي امنيتي در شش گروه نظامي، اقتصادي، فضايي، فرهنگي، سياسي و محيطي طبقه بندي شدند. دوم، معيارهاي مؤثر براي امنيت ملي كشور ارائه شدند و سوم، نظرات كارشناسان از طريق پرسشنامه جمع آوري گرديد. داده ها با استفاده از روش تاپسيس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و معيارهاي كليدي براي حكمراني امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران در هزاره جديد استخراج شد. نتايج نشان داد كه سه معيار «تقويت زيرساخت‌ها»، «تاثيرات تغيير اقليم» و «افزايش توان نظامي» معيارهاي كليدي ژئوپليتيكي موثر بر حكمراني امنيت ملي ايران هستند. اين سه معيار هشت سناريو امنيتي را ايجاد مي كنند. در نهايت سناريوي «تقويت زيرساخت‌هاي چند بعدي، سازگاري با تغييرات اقليمي و افزايش توان نظامي سخت‌افزاري» با امتياز بالاتر، به عنوان سناريوي پيشنهادي اين مقاله براي تدوين چشم‌انداز حكمراني امنيت ملي كشور، ارائه گرديد.