واكاوي شاخص‌هاي حكمروايي مطلوب و اصول كشورداري جهت ايجاد و توسعه شهرهاي هوشمند در ايران (مورد مطالعه: شهر رشت)

شهر هوشمند علاوه بر تأكيد به رويكرد فناوري، به‌طور خاص با حكمروايي مطلوب و اصول صحيح كشورداري تجلي پيدا مي كند. بر اين اساس تغييرات جمعيت شناختي، چالش هاي محيط زيستي، معضلات اقتصادي، معضلات حمل و نقل شهري، پيشرفت هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات و بوروكراسي، لزوم حكمروايي شهري هوشمند را ضروري ساخته است. در خصوص شهر رشت مي‌توان بيان نمود كه شيوة مديريتي و كشورداري همچنان سنتي و از بالا به پايين است و نظر شهروندان در تهيه و اجراي پروژه‌هاي هوشمندسازي شهر در نظر گرفته نمي‌شود، لذا هدف اين پژوهش شناسايي شاخص‌هاي كليدي حكمروايي مطلوب جهت ايجاد و توسعه شهرهاي هوشمند است. پژوهش حاضر كاربردي و به لحاظ روش انجام توصيفي- تحليلي است. گردآوري داده‌ها به روش اسنادي و نيز به صورت پيمايشي مبتني بر تكنيك دلفي مي‌باشد. جامعه آماري كليه شهروندان شهر رشت(حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 384 نفر) و متخصصان در زمينه تحقيق(حجم نمونه با استفاده از از قوانين راسكو 45 نفر تعيين شد و شيوه نمونه‌گيري به‌صورت گلوله برفي) مي‌باشد. ابتدا 8 شاخص براي حكمروايي مطلوب جهت ايجاد و توسعه شهرهاي هوشمند از منابع مختلف استخراج شد. سپس به بررسي شاخص‌ها در شهر رشت پرداختيم. نتايج حاكي از آن بود كه تمامي شاخص‌هاي حكمروايي مطلوب جهت ايجاد و توسعه شهرهاي هوشمند در شهر رشت در وضعيت ضعيفي قرار دارند. در گام بعدي با استفاده از نظر متخصصان و تكنيك سوارا شاخص‌هاي كليدي را شناسايي نموديم كه در اين راستا شاخص‌ آموزش شهروندي و آگاهي‌رساني بيشترين وزن را به خود اختصاص داد.