ارزيابي الگوي تنش ديرينه بر مبناي تحليل دكرشكلي كلسيت در مجموعه دگرگوني روتشون پهنه سنندج-سيرجان منطقه دهسرد،جنوب بافت

با توجه به تحليل ماكل هاي كلسيت تاريخ زمين ساختي مجموعه روتشون در بخش جنوب شرقي پهنه سنندج- سيرجان ( بخش داخلي كوهزاد زاگرس) مورد بررسي قرار گرفته است. ميانگين پهناي ماكل هاي اندازه گيري شده بر تيپ II ماكل هاي شكل گرفته در كلسيت منطبق مي باشد. نتايج حاصل شده نشان مي دهد ماكل ها در عمق و دمايي كمتر نسبت به شرايط دگرگوني رخساره شيست سبز توسعه پيدا كرده اند و يك فرايند بعد از دگرگوني است. فابريك C در نمونه هاي مرتبط با چين خوردگي نسل اول داراي يك تجمع نقطه اي متقارن نسبت به برگوارگي مي باشد كه الگوي فابريك هاي درجه حرارت پايين برش محض را نشان مي دهد در حاليكه در نمونه هاي برداشت شده از پهنه برشي راندگي ها فابريك نامتقارن C دگرشكلي غير هم محور و مولفه راستگرد را در پهنه برشي راندگي ها تعيين مي كند. محورهاي تنش فشارشي در راستاي NE-SW و با نرخ تغيير پلانژ 20-25 درجه جهت گيري دارند اين نرخ پلانژ، داراي انطباق با مطالعات صورت گرفته در پهنه چين و تراست زاگرس و منطقه فارياب است. اين تنش فشارشي مي تواند وابسته به فرورانش (مايل) نئوتتيس به زير ايران مركزي در زمان ترياس مياني-ژوراسيك در طول كوهزايي سيمرين باشد. نتايج ثابت مي كند كه تكامل ساختاري اين بخش از پهنه سنندج- سيرجان تحت تاثير مولفه‌هاي برش محض و برش ساده در دگرشكلي ترافشارش مايل راستگرد رخ داده است.