به كارگيري شاخص هاي ژئومورفومتري در تحليل كمي ناهمواري هاي مرتبط با واگرايي و همگرايي جريان آب حوزه آبخيز قمشه

شاخص هاي ژئومورفومتري به تحليل كمي عوارض سطح زمين مي پردازند كه در جهت تعيين و تفكيك ناهمواري ها مورد استفاده قرار مي گيرد. پژوهش حاضر با هدف تحليل كمي ناهمواري هاي حوزه آبخيز قمشه در استان اصفهان انجام شد. براي اين منظور با استفاده از نقشه طبقات ارتفاعي منطقه مورد مطالعه، نقشه هاي انحناي سطح، انحناي طولي و شاخص رطوبت توپوگرافي (TWI) در محيط نرم افزار Arc GIS10.5 تهيه گرديد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد، 3/38 درصد از مساحت حوضه از شاخص رطوبت توپوگرافي متوسط تا خيلي زياد برخوردار است. همچنين نتايج حاصل از تهيه نقشه انحناي سطح حوضه نشان داد كه 25/18، 12/55 و 63/26 درصد از مساحت حوضه به ترتيب در طبقه بندي مقعر، مسطح و محدب قرار گرفته است. همچنين نتايج به دست آمده از تهيه نقشه انحناي طولي حوضه نشان داد كه 05/27، 95/40 و 32 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه به ترتيب در طبقه بندي محدب، مسطح و مقعر واقع شده است. تحليل كمي ناهمواري هاي حوضه با استفاده از شاخص هاي ژئومورفومتري مي تواند به شناسايي مناطق مستعد مخاطرات محيطي بپردازد.