ارتباط شكستگي و توپوگرافي بر ناپايداري شيب هاي سنگي كوه بيرك و ارزيابي خطر زمين لغزش بر اثر زمين لرزه

رشته كوه بيرك به طول 100 كيلومتر عمدتا شامل سنگ هاي كربناته كرتاسه فوقاني و ائوسن مي باشد كه با مرز گسل بر روي توالي هاي شيل و ماسه سنگ قرار گرفته است. اين رشته كوه كه در شرق ايرانشهر قرار داشته و از لحاظ زمين شناسي در ميان رخساره هاي فليش رشته كوه هاي شرق ايران و در نزديكي مرز بين زون جوش خورده سيستان و بلوك لوت جاي گرفته است. اين رشته كوه آهكي مرتفع به علت حركات گسل هاي امتداد لغز جوان بشدت تكتونيزه و خرد شده است. بر اثر فعاليت هاي گسلي و برخورد صفحه عربي سه دسته اصلي از شكستگي ها در منطقه اندازه گيري شده است كه داراي امتدادهاي شمالي- جنوبي، شمال شرق- جنوب غرب و شمال غرب- جنوب شرق مي باشند. ارتباط متقابل بين توپوگرافي و مقدار شيب دامنه با شكستگي ها سبب تنوعي از لغزش ها مي شود. مهم ترين ناپايداري هاي منطقه شامل ناپايداري هاي سنگي و از انواع گسيختگي گوه اي مي باشد. با مدل سازي نرم افزاري و اعمال فاكتورهاي مختلف، تاثير شكستگي ها و پر شدگي ان ها توسط بارش هاي جوي و زمين لرزه در ريزش ها بررسي گرديدند. در حالت خشك شيب هاي سنگي پايدار مي باشند. با پر شدن 100 درصد شكستگي ها توسط اب شاهد ناپايداري هستيم اما با زهكشي مي تواند از وقوع زمين لغزش جلوگيري كرد. وقوع زمين لرزه سبب ناپايداري شديد شده و مهم ترين عامل در گسيختگي سنگي و وقوع زمين لغزش مي باشد.