استفاده از فيلتر هاي اپتيكي به منظور مطالعات ساختاري مطالعه موردي: منطقه مريوان، باختر ايران

روش هاي مبتني بر مطالعات سنجش از دور به عنوان منبع اطلاعاتي كارآمد، مي تواند اطلاعات ارزشمندي در مورد ساختار منطقه در اختيار قرار دهد. با پيشرفت تكنيك هاي سنجش از دور تلفيق برون داده روش هاي مختلف به منظور ارائه تفسير ساختار منطقه اهميت زيادي پيدا مي كند. در اين پژوهش در منطقه مريوان واقع در باختر ايران و در نزديك مرز ايران و عراق با استفاده از روش هاي مختلف به تحليل ساختار هاي منطقه پرداخته شده است. با توجه به مشكلات مربوط به دسترسي در مناطق مرزي استفاده از تفسيرهاي مبتني بر سنجش از دور در اين مناطق كارآمد خواهد بود. در اين مطالعه ابتدا با استفاده از روش هاي نسبت باندي و آناليز مولفه هاي اصلي نسبت به بارز سازي تصاوير ماهواره اي اقدام شد. سپس با تلفيق داده هاي ارتفاعي مستخرج از مدل ارتفاعي منطقه با تصوير ماهواره اي اقدام گرديد. براي استخراج خطواره ها از PC1 كه داراي بيشترين اطلاعات و ويژگي توپوگرافي است استفاده شد همچنين با اعمال چهار فيلتر اپتيكي با جهت هاي NW-SE, NE-SW N-S , E-W , خطوار هاي منطقه استخراج گرديد. نتايج نشان مي دهد كه استفاده از فيلترهاي اپپتيكي جهت دار سبب افزايش دقت خطوارهاي استخراجي مي گردد. در منطقه مور مطالعه تراكم خطواره ها در نواحي مجاور با سيستم هاي گسلي و زون هاي شكنا قرار بيشتر است. در بخش هاي جنوب و جنوب شرقي ساختارهاي شكل پذير ويژگي‌هاي منحني پيچيده‌اي را به تصوير مي كشند ، خطوط با روند شمال غرب – جنوب شرق ساختارهاي با روند شمال شرق – جنوب غرب را قطع مي كنند همچنين تمركز بالاي خطواره ها نشان‌دهنده توسعه شكستگي ها در شرايط شكنا دارد.