تحليل تاب‌آوري بوم‌شناسانه محلات مسكوني (نمونه مطالعاتي: محله باغ‌كاران اصفهان)

مخاطرات طبيعي و غير‌طبيعي همواره به عنوان عواملي شناخته مي شوند كه پايداري شهر ها را تهديد كرده و بر زيست‌پذيري آنها اثرگذار مي باشند. بنابراين صاحب‌نظران حوزه شهرسازي به دنبال راه حل روبرو شدن با اين چالش ديرينه مفهوم تاب‌آوري شهري را مطرح كردند. از طرفي با توجه به اهميت بوم‌‎شناسي براي پايداري زيست‌محيطي شهرها، تلفيق تاب‌آوري و بوم‌شناسي شهري مفهوم تازه‌اي با عنوان تاب‌آوري بوم‌شناسانه شكل ميدهد. اين در حالي است كه معمولاً به اين موضوع در سطح شهر نگاه شده و كمتر در سطح محله‌هاي شهري به آن پرداخته شده است. بنابراين هدف اين پژوهش تحليل تاب‌آوري بوم‌شناسانه محله باغ‌كاران اصفهان انتخاب شده است. بايد درنظر داشت كه محله باغ‌كاران در منطقه 3 شهرداري اصفهان به عنوان منطقه تاريخي واقع شده و ارتباط مستقيم با رودخانه زاينده‌رود دارد. با توجه آنچه گفته شد نوع تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي – تحليلي است. به منظور گردآوري داده‌ها از روش‌هاي مطالعه كتابخانه اي، مشاهده ميداني و توزيع پرسشنامه استفاده شده است. چارچوب نظري ارائه شده داراي 5 بعد اصلي ساختار طبيعي، ساختار مصنوع، دانش و آگاهي، الگوهاي جمعيتي – اقتصادي و ويژگي‌هاي اجتماعي است. در فرايند تحليل از روش‌هاي فرايند تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) ، محاسبه امتياز وزن‌دار و تحليل‌هاي فضايي نرم‌افزار GIS استفاده شده است. پس از تعيين اهميت ابعاد، معيارها و سنجه‌ها، و همچنين تعيين وضعيت موجود هر سنجه و كمي‌سازي آن بر اساس طيف ليكرت، امتياز 3.35 به عنوان نتيجه تحليل تاب‌آوري بوم‌شناسانه محله باغ‌كاران و امتياز نهايي اين محله بدست آمد. اين مقدار به معناي وضعيت متوسط رو به بالاي اين محله از نظر تاب‌آوري بوم‌شناسانه است