سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در دولت رئيسي (بر اساس مدل پيوستگي جيمز روزنا)

با توجه به اهميت سياست خارجي به عنوان اصلي‌ترين عامل ارتباط مؤثر كشورها با جهان پيرامون خود در نظام بين‌الملل، پژوهش حاضر در پي آن است تا سياست خارجي دولت سيزدهم جمهوري اسلامي ايران به رياست سيد ابراهيم رئيسي با شعار «دولت مردمي ايران قوي» را مورد بررسي قرار دهد. با وجود آنكه برخي از اصول حاكم بر سياست خارجي همواره ثابت و بدون تغيير بوده است، اما در ادوار مختلف و با روي‌كار آمدن دولت‌ها همواره شاهد تغييراتي در ساختار تصميمات اتخاذ شده بوده‌ايم. در طول دو سالي كه از عمر دولت سيزدهم مي‌گذرد، تعامل با ديگر كشورها، حفظ و ارتقاي روابط با بازيگران، نقش آفريني در سازمان‌هاي بين‌المللي و همچنين توجه ويژه‌اي كه به منطقه‌گرايي و تأكيد بر روابط سازنده با همسايگان دارد، نشانۀ وجود تغيير همراه با تداوم در آن مي‌باشد. علي ايحال با اين پيش‌زمينه در مقالۀ پيش‌رو، نويسندگان سعي نموده‌اند با رويكردي توصيفي_تحليلي و با استفاده از چارچوب نظري «مدل پيوستگي جيمز روزنا»، كه بر پايه‌ي پنج اصل تأثير فرد، نقش، متغيرهاي حكومتي، متغير جامعه و محيط بين‌المللي مي‌باشد، به واكاوي موضوع فوق پرداخته و ميزان كارايي و تأثير هر يك از متغيرها را به آزمايش بگذارند.

Considering the importance of foreign policy as the main factor in the effective communication of countries with the world around them in the international system. the current research seeks to examine the foreign policy of the 13th government of the Islamic Republic of Iran headed by Seyed Ebrahim Raisi with the slogan Strong Iranian People s Government . Check put. Although some of the principles governing foreign policy have always been constant and unchanged, we have always seen changes in the structure of the decisions made in different periods and with the coming of governments. During the two years that have passed since the 13th government, interaction with other countries, maintaining and improving relations with actors, playing a role in international organizations, as well as paying special attention to regionalism and emphasizing constructive relations with neighbours, are signs of change along with continuity. It is in it. Against this background, in the upcoming article, the authors have tried to analyse with a descriptive-analytical approach and using the theoretical framework James Rosena s Continuity Model , which is based on the five principles of individual influence, role, government variables, society variable and international environment. Discuss the above topic and test the effectiveness and effect of each variable.