شماره ركورد كنفرانس :
5463
عنوان مقاله :
ديپلماسي انديشكده اي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران: فاصله بين ادراك از خود و تأثيرگذاري
پديدآورندگان :
پوررمضان پرهام parhampourramezan@ut.ac.ir پژوهشگر گروه كشمكش و همكاري در خاورميانه، مركز پژوهشهاي علمي و مطالعات استراتژيك خاورميانه، تهران، ايران , محمدي قلعه تكي آريابرزن Ariabarzan.m.g@ut.ac.ir استاديار مطالعات منطقهاي، دانشكده حقوق و علوم سياسي، تهران، ايران
كليدواژه :
ديپلماسي , انديشكده , سياست خارجي , جمهوري اسلامي ايران , ادراك از خود
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي سياست خارجي ايران
چكيده فارسي :
ديپلماسي انديشكدهاي به نفوذ و نقش اتاق فكرها در شكل دادن به روابط بينالمللي و سياستهاي خارجي كشورها اشاره دارد. انديشكدهها، سازمانهايي هستند كه پژوهش، تجزيهوتحليل اطلاعات را براي آگاهيبخش به نهادهاي مختلف ازجمله وزارت امور خارجه در جهان بر عهدهدارند. ازجمله اهداف تشكيل چنين نهادهايي را ميتوان به فراهم آوردن فرصت براي تعاملات حرفهاي، مشروعيت بخشيدن به سياستهاي خارجي، مشاركت در ديپلماسي مشورتي و ساخت كادرهاي مجرب ديپلماتيك متشكل از دانشمندان و متخصصان در امور بينالملل جهت استفاده دستگاه سياستگذاري خارجي دانست. حال با توجه به موارد مذكور؛ اين مقاله با مطالعه فاصله بين ادراك از خود و تأثيرگذاري واقعي انديشكدهاي بر سياست خارجي، به تبيين دلايل و تبعات اين فاصله بر آينده رابطه ميان نخبگان علمي/انديشكدگاني و نهادهاي تصميمساز دولتي ميپردازد. روش پژوهش در اين مقاله تحليل كيفي و استقرايي (رسيدن از مشاهدات به استدلال) است. همچنين ابزار گردآوري اطلاعات عبارتاند. از مطالعه كتابخانهاي و اسنادي، مصاحبه ساختارمند و نيمه ساختاريافته از نخبگان دانشگاهي، انديشكدهاي و سياسي.
چكيده لاتين :
Think tank diplomacy refers to the influence and role of think tanks in shaping countries international relations and foreign policies. Think tanks are organisations that carry out research and analysis of information to inform various institutions, including the Ministry of Foreign Affairs. The goals of forming such institutions include providing opportunities for professional interactions, legitimizing foreign policy decisions, participating in consultative diplomacy, and building experienced diplomatic cadres consisting of scientists and specialists in international affairs to use the foreign policy apparatus. By studying the gap between self-perception and the actual influence of a think tank on foreign policy, this article explains the reasons behind and consequences of this gap, on the future of the relationship between experts/think tankers and government decision-making institutions. The research method in this article is qualitative and inductive analysis (arriving from observations to reasoning). Also, information-gathering tools include reading books, journal articles and documents and structured and semi-structured interviews with academics, think tankers and diplomats.