ديپلماسي انرژي جمهوري اسلامي ايران در قبال اتحاديه اروپا بعد از بحران اوكراين ۲۰۲۲

بعد از بحران اوكراين ۲۰۲۲ و با تحريم انرژي روسيه توسط اتحاديه اروپا فرصتي براي عرضه انرژي در اتحاديه اروپا براي ايران به وجود آمد كه بتواند جايگزين انرژي روسيه در اتحاديه اروپا باشد. اتحاديه اروپا سومين بازار بزرگ و به‌عنوان جذاب‌ترين بازار انرژي دنيا براي كشورهاي صادركننده نفت و گاز محسوب مي‌شود. باتوجه‌به اينكه ايران در چند دهه اخير سهم زيادي از بازار انرژي جهاني را ازدست‌داده است و بحران اوكراين مي‌‌توانست به‌عنوان فرصتي براي دستيابي به بازارهاي انرژي اروپا باشد. پژوهش حاضر باتوجه‌به اهميت انرژي در سياست خارجي ايران به‌عنوان يك عنصر اساسي براي تأمين منافع ملي، بر آن است كه از ديدگاه نوواقع‌گرايي به تحليل ديپلماسي انرژي ايران در قبال اتحاديه اروپا پس از بحران اوكراين ۲۰۲۲ كه هدف پژوهش حاضر است، بپردازد. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ اين سؤال است كه تا چه اندازه ديپلماسي انرژي ايران توانست در اين بحران براي دستيابي به بازار انرژي اتحاديه اروپا موفق عمل كند؟ فرضيه پژوهش اين است كه ايران نتوانست كه از فرصت پيش‌آمده به‌عنوان ابزاري براي تعقيب منافع ملي خود به‌خوبي استفاده كند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌‌دهد كه تحريم‌هاي آمريكا يكي از مهم‌ترين چالش‌‌‌ها براي ايران بود، ازطرفي كشور روسيه مايل به جايگزيني انرژي ايران نبود و سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در اين بحران نتوانست به‌خوبي عمل كند. روش انجام پژوهش حاضر، توصيفي - تحليلي و روش گردآوري داده‌‌ها از روش كتابخانه‌‌اي و سايت‌‌ها استفاده شده است.

After the 2022 Ukraine crisis and with the embargo on Russian energy by the European Union, an opportunity arose for Iran to supply energy in the European Union, which could replace Russian energy in the European Union. The European Union is the third largest market and the most attractive energy market in the world for oil and gas exporting countries. Considering that Iran has lost a large share of the global energy market in the last few decades and the Ukraine crisis could be an opportunity to reach the European energy markets. Considering the importance of energy in Iran s foreign policy as a basic element for securing national interests, the current research aims to analyze Iran s energy diplomacy towards the European Union after the 2022 Ukraine crisis, which is the goal of the current research, from the perspective of neorealism. The current research seeks to answer the question that to what extent Iran s energy diplomacy was able to succeed in this crisis in order to reach the European Union s energy market? The hypothesis of the research is that Iran could not use the opportunity as a tool to pursue its national interests. The findings of the research show that the American sanctions were one of the most important challenges for Iran, on the other hand, Russia did not want to replace Iran s energy and the foreign policy of the Islamic Republic of Iran could not work well in this crisis. The method of conducting the current research is descriptive-analytical and the method of data collection is the library method and websites.