بررسي راهكارهاي تأمين امنيت محيطي شهر دوستدار كودك توسط مديريت شهري

هم‌گام با افزايش جمعيت كره‌ي زمين شهرها نيز گسترده‌تر شدند و با وجود اينكه تسهيلاتي را براي زندگي راحت‎تر در اختيار شهروندان قرار دادند معضلات عديده‌اي نيز با خود به همراه داشتند كه از جمله‌ي آن‎ها مي‌توان به گسترش فقر، تقسيم ناعادلانه‌ي منابع و امكانات رفاهي، افزايش آلودگي هوا و انواع ديگر آلودگي‌هاي زيست محيطي، افزايش ناهنجاري‌ها و خشونت محيطي و امثال آن اشاره كرد كه منجر به ايجاد محيط ناسالم مخصوصاً براي زندگي كودكان شده است. اين مسائل باعث شد كه در دهه‌ي 90 نظريه‌ي «شهر دوستدار كودك» توسط يونيسف براي حمايت از كودكان شكل گيرد. يونيسف در جهت ايجاد شهرهاي ايده‌ال براي كودكان از لحاظ كالبدي، فرهنگي و اجتماعي، شاخص‌هايي را مطرح كرده است كه شامل فضاي بازي و سبز، آموزش و فرهنگ، بهداشت و سلامت، دسترسي به خدمات، مشاركت در تصميم‌گيريهاي مربوط به شهر، ايمني و سهولت تردد و امنيت كودكان مي‌باشد. با نگاهي به شاخص هاي شهر دوستدار كودك و مطالعه مطالبي كه در اين خصوص موجود است چنين بدست آمد كه امنيت محيطي يكي از مهم ترين مؤلفه ها در اين خصوص و همچنين زمينه ساز دست يابي به شاخص هاي ديگر است. براي پاسخگويي به اين پرسش كه شهرداري ها به‎عنوان يكي از متوليان اصلي اجرايي كردن شاخص هاي شهر دوستدار كودك چگونه مي توانند در تأمين امنيت محيطي شهر دوستدار كودك نقش ايفا كنند، از روش اسنادي و كتابخانه اي استفاده شد و با مطالعه منابع مرتبط با موضوع، اهم مواردي كه پاسخگوي سؤال تحقيق بود در سه حيطه تعاريف، شاخص هاي شهر دوستدار كودك و راهكارهاي تامين ايمني و امنيت محيطي كودكان دسته بندي و نگارش شد و در پايان نيز پيشنهاداتي در خصوص تأمين امنيت محيطي شهر دوستدار كودك ارائه گرديد.