بررسي تجارب شهر دوستدار كودك در نمونه‌هاي موفق جهاني

كودكان آينده‌سازان جوامع فردا هستند كه بايد علاوه بر رفع نيازهاي زيستي آن‌ها، به سلامت فيزيكي و رواني و استقلال نسبي آن‌ها نيز توجه ويژه داشت. جامعه با فراهم كردن بستر مناسب، نقش مهمي در سلامت و رشد حس استقلال كودكان ايفا خواهد كرد. به‎نظر مي‌رسد در دنياي امروز اهميت نقش و جايگاه كودكان در توسعه كيفي فضاهاي شهري بيش از پيش نمايان شده و تحقق آن مورد توجه مديران، برنامه‌ريزان و طراحان شهري قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر مفهوم شناسي شهر دوستدار كودك و بررسي اصول مرتبط با آن‌ در حوزه علوم محيطي و به‎صورت تخصصي در زمينه طراحي شهري مي‌باشد. رويكرد حاكم بر پژوهش توصيفي است و با استفاده از روش اسنادي و كتابخانه‌اي، به مفهوم‌شناسي مفاهيم و ارائه اصول و اهداف شهر دوستدار كودك و بررسي 10 نمونه‌ تجربي موفق در زمينه شهر دوستدار كودك در كشورهاي اسپانيا، انگلستان، كلمبيا، بلژيك، ژاپن و سنگاپور پرداخته شده است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه محدود كردن ترافيك تأثيري چشم‌گير در فراهم كردن بستر انجام سفر فعال دارد. همچنين فراهم كردن فضاي بازي براي كودكان نيازمند هزينه‌هاي گزاف نبوده و به‎راحتي با در نظر گرفتن ايمني مناسب كودك، هر فضايي را مي‌توان به فضاي بازي كودكان تبديل نمود.