پيش بيني ميزان رضايت زناشويي براساس مهارت هاي زندگي و سبك هاي دلبستگي بين زنان متاهل دانشگاه آزاد قوچان

Prediction of marital satisfaction based on life skills and attachment styles among married women of Qochan Azad University

پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي توصيفي است كه با طرح همبستگي انجام شده است و مي توان آن را در زمره تحقيقات كاربردي محسوب كرد. جامعه آماري پژوهش شامل زنان دانشجوي متاهل دانشگاه آزاد قوچان بود كه در سال 1401 در اين مراكز مشغل به تحصيل بودند و تعداد تقريبي آنها حدودا 1756 نفر بود. براي نمونه گيري از اين جامعه از روش نمونه گيري تصادفي و در دسترس بصورت تركيبي استفاده شد. به دليل دستيابي به اطلاعات دقيق تر اين حجم نمونه در نهايت تا 200نفر از دانشجويان را شامل شد. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه هاي رضايت زناشويي انريچ (1986)، مهارت هاي زندگي ساعتچي و همكاران (1389) و دلبستگي بزرگسالان كولينزو ريد راس بود و با استفاده از نرم افزار Spss21 به تجزيه و تحليل داده ها پرداخته شد. نتايج نشان داد بين تمام مهارت هاي زندگي با رضايت زناشويي همبستگي مثبت و معني دار وجود دارد. همچنين در ديگر يافته تحقيق مشخص شد بين سبك هاي دلبستگي ايمن با رضايت زناشويي همبستگي مثبت و معني دار و بين سبك هاي دلبستگي اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ و دوﺳﻮﮔﺮا همبستگي منفي و منفي وجود دارد.