بررسي مساله حق تجمع مسالمت آميز در اسناد بين المللي و نظام حقوقي ايران

Investigating the issue of the right to peaceful assembly in international documents and Iran s legal system

بي ترديد درج حق بر آزادي تجمعات مسالمت آميز، به عنوان اصلي مترقي در متمم قانون اساسي مشروطه در كنار حقوق و آزاديهاي مصرح ديگر در آن قانون، در زمان خود، نويد بخش آغاز حركتي نو و رو به جلو براي ملت ايران بود. اين آزادي كه در قالب تقسيم بندي آيزا برلين از آزاديها، ميتوان آن را در زمره آزاديهاي منفي دانست، يعني آزاديهايي كه تعهد دولتها در مقابل دارندگان آن در اغلب موارد از جنس ترك فعل و يا به عبارتي عدم مداخله است، به روايت اسناد بين المللي و آثار حقوقدانان، يكي از شيوههاي بيان انديشه تلقي گرديده و در نتيجه در قلمرو حق آزادي انديشه و بيان نيز قرار ميگيرد. حقي كه براي تشكيل يك جامعه دموكراتيك امري حياتي و ضروري تلقي ميگردد. از اين رو شايسته ديديم كه ابعاد اصل 26 متمم را با توجه به اسناد بين المللي معيار و منقح در اين زمينه همچون اعلاميه جهاني حقوق بشر و بالاخص ميثاق حقوق مدني سياسي مورد مطالعه تطبيقي قرار داده است.