اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر احساس تنهايي و تحمل پريشاني دانشجويان مجرد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال

The effectiveness of life skills training on feelings of loneliness and distress tolerance of unmarried students of Islamic Azad University, North Tehran branch

پژوهش حاضر با هدف آموزش مهارت هاي زندگي بر احساس تنهايي و تحمل پريشاني دانشجويان مجرد صورت گرفت. پژوهش حاضر با توجه به هدف كاربردي، و با توجه به روش گردآوري داده ها نيمه آزمايشي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال بود. نمونه گيري به صورت دردسترس انجام گرفت. ابزار استفاده شده پرسشنامه هاي تحمل پريشاني هيجاني سيمونز و گاهر 2005 و پرسشنامه احساس تنهايي راسل و همكاران1980 بودند. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت هاي زندگي باعث كاهش نمرات احساس تنهايي و افزايش تحمل پريشاني در گروه آزمايش شد.

The present study was conducted with the aim of teaching life skills to single students on feelings of loneliness and tolerance of distress. The current research was semi-experimental according to the practical purpose and according to the method of data collection. The statistical population included all the students of Islamic Azad University, North Tehran branch. Sampling was done as available. The tools used were the emotional distress tolerance questionnaire of Simmons and Wager 2005 and the loneliness questionnaire of Russell et al. 1980. Analysis of variance method was used to analyze the data. The results showed that the life skills training decreased the loneliness scores and increased distress tolerance in the experimental group.