بررسي اشتغال و اركان حقوق شهروندي

Examining employment and the pillars of citizenship rights

حق كار كردن همان حق داشتن كار در جامعه است كه بيان مي‌كند افرادي كه داوطلب و جوياي كار هستند به عنوان اعضاي يك جامعه بتوانند اشتغال پيدا كنند. به اين معنا كه در جامعه زمينه‌هاي اشتغال بايد به گونه‌اي باشند كه هر فرد با انتخاب شغل مورد نظر خودش بتواند امرار معاش كند و دولت هم اين حق را براي او به رسميت بشناسد. افراد بايد از حقي برابر در برخورداري از شغل برخوردار باشند و تفاوت‌هايي مانند تفاوت در جنسيت و نژاد نبايد باعث تبعيض در برخورداري از اين حق شود كه اين برابري در اصل 3، 19 و 43 قانون اساسي مورد توجه قرار گرفته است. ايجاد اشتغال تنها با امر تقننين و خط مشي گذاري حاصل نمي شود بلكه بايد با بهبود فضاي كسب و كار همراه باشد كه حذف مقررات دست و پا گير پيچيده در سر راه توليد و ارايه خدمات( مقررات زدايي كارامد و اثربخش)، تسهيل امر سرمايه گذاري و دادوستد داخلي و خارجي و توجه جدي به آمايش سرزميني و مناطق محروم و كمتر توسعه يافته از جمله آنهاست. شرط آزادي كار يكي از شروط حق بر كار است به اين معنا كه افراد در انتخاب شغل مورد نظر خود آزاد باشند. براساس شرط آزادي انتخاب بعضي از رسوم مانند بردگي و كار اجباري كه با شأن و منزلت انسان در تعارض است و شرع و قانون هم اين را نمي‌پذيرند بايد از بين برود، كه اين موارد در ماده 6 قانون كار كشورمان هم مورد توجه قرار گرفته است.