بررسي مسائل جاري و استراتژي هاي مديريت ميكروپلاستيك ها در محيط هاي آب زيرزميني

آلودگي ميكروپلاستيك در اكوسيستم هاي طبيعي در سراسر جهان در نتيجه افزايش فوق العاده توليد پلاستيك در سال هاي گذشته گسترده شده است. با اين حال، آلودگي ميكروپلاستيك در زيستگاه هاي دريايي و رودخانه اي بيش از محيط هاي خشكي يا حتي آب هاي زيرزميني مورد توجه قرار گرفته است. اين مقاله به بررسي مسائل جاري، رويدادهاي بالقوه و منابع مشكل نوظهور آلودگي ميكروپلاستيك در سيستم‌هاي آب زيرزميني مي‌پردازد. رايج ترين انواع پلاستيكي كه در آب هاي زيرزميني شناسايي مي شوند پلي اتيلن و پلي اتيلن ترفتالات هستند و الياف و قطعات رايج ترين اشكال يافت شده را نشان مي دهند. انتقال عمودي ميكروپلاستيك ها در خاك هاي كشاورزي مي تواند بر سيستم سفره هاي آب زيرزميني تأثير بگذارد كه براي كساني كه از آب هاي زيرزميني براي آشاميدن استفاده مي كنند و همچنين براي ميكروارگانيسم هاي موجود در سفره ها مضر است. علاوه بر اين، اين بررسي ارتباط متقابل بين اهداف توسعه پايدار و مسائل آلودگي ميكروپلاستيك آب‌هاي زيرزميني را به عنوان بخشي از استراتژي‌هاي مديريت آلودگي ميكروپلاستيك در آب‌هاي زيرزميني روشن مي‌كند. به طور كلي، اين پژوهش هميت مطالعه در مورد آلودگي ميكروپلاستيك آب هاي زيرزميني را نشان مي دهد و چشم اندازهاي آينده براي تحقيقات در اين زمينه را برجسته مي كند.