ارزيابي آسيب پذيري در برابر سيلاب با تلفيق سيستم اطلاعات مكاني و سنجش از دور با وزن دهي به روش AHP(مطالعه موردي شهرستان منوجان، جنوب استان كرمان)

سيلاب ها باعث فرسايش خاك و خسارات مالي، جاني و اختلالات اجتماعي در سرتاسر جهان مي شوند. عوامل طبيعي مانند ريخت شناسي زمين و وضعيت توپوگرافي بهمراه عوامل انساني جز موارد تاثيرگذار در تشكيل سيلاب مي باشد. استان كرمان از مناطقي است كه همواره از اين جهت آسيب پذير بوده است. لذا در اين تحقيق با همپوشاني معيارهاي موثر در تشكيل سيلاب در سيستم اطلاعات مكاني و به كمك سنجش از دور به شناسايي مناطق مستعد سيلاب اقدام شد و محدوده هايي از جاده منوجان- جغين (جنوب استان كرمان) كه بيشتر در معرض سيلاب هستند، شناسايي گرديد. بمنظور شناسايي مناطق آسيب پذير ازلايه هاي ارتفاع، شيب، فاصله از رودخانه، تراكم زهكشي، شاخص رطوبت توپوگرافي، كاربري و شاخص پوشش گياهي استفاده شد و براي وزن دهي در نرم افزار ازتحليل سلسله مراتبي استفاده شد. نتايج تحليل نشان داد كه كمتر از 1% در محدوده بسيار آسيب پذير و 38% آسيب پذير مي باشد كه عمدتا در مناطق جنوبي و مركزي شهرستان منوجان قرار دارند. براي صحت سنجي نتايج از تصاوير ماهواره اي سنتينل 2 و لندست 8 كه در روزهاي بعد از سيلاب استخراج شده، استفاده شد. نقشه نهايي سيلاب توسط اين مدل با رويدادهاي سيل در سالهاي گذشته در محدوده شهرستان منوجان نسبتا مطابقت داشته است كه اثربخشي روش مورد استفاده را براي شناسايي و بررسي مناطق مستعد سيل نشان مي‌دهد.