بررسي تأثير سطوح مختلف شوري بر جوانه زني و رشد دو گونه ساليكورنيا (s.europaea , s.persica)

شوري اراضي كشاورزي و محدوديت منابع آب شيرين از چالش هاي عمده كشاورزي درمناطق خشك ونيمه خشك،كه در سال هاي اخير نيز بر شدت آن افزوده شده است.كشاورزي مبتني بر كشت گياهان شورپسند ازجمله ساليكورنيا مي تواند به عنوان يكي از راهبرد هاي كارآمد براي بقاي كشاورزي در مناطق داراي خاك و آب شور مطرح شود.گياه ساليكورنيا از اين نظر حائز اهميت است كه به عنوان يك گياه شورزيست، قابليت كشت در نواحي شور و آبياري با آب هاي نامتعارف و خيلي شور را دارا مي باشد. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير سطوح مختلف شوري آب آبياري بر جوانه زني و رشد دو گونه ساليكورنياeuropaea). Sو (S.persica انجام شد. بدين منظورچهارسطح مختلف شوري آب آبياري در جوانه زني( 35,25,15و 50 دسي زيمنس بر متر) ودر مرحله رشد دو سطح شوري) 20 و40 دسي زيمنس برمتر (در هر آزمايش به صورت جداگانه اعمال گرديد. اين آزمايش با طرح پايه كاملا تصادفي مورد آزمايش قرار گرفت. در طول آزمايش ، شوري خاك، شوري آب زهكشي، رطوبت خاك و حجم آب اعمال شده اندازه گيري شد.نتايج نشان دادكه گونه يروپين زود تر از گونه پرسيكا جوانه زد و در پايان فصل رشد پارامترهايي مانند وزن كل اندام هوايي،ارتفاع بوته،اندازه ساقه،اندازه ريشه،وزن مرطوب و وزن خشك ريشه ي نمونه ها اندازه گيري و بايكديگر مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه با افزايش شوري آب آبياري از20 به40 دسي زيمنس بر متر اجزاي عملكرد هر دو گونه ساليكورنيا(S.europaeaوS.persica )افزايش معني دار داشت. همچنين اثر شوري بر همه صفات مورفولوژيك درسطح احتمال5 درصد معني دار بود.