بررسي آزمايشگاهي تاثير پديده هيسترزيس جريان فوق‌بحراني برروي بستر زبر بر پارامتر انرژي نسبي باقي‌مانده

در پژوهش حاضر، رفتار هيسترتيك جريان فوق بحراني كه مي تواند در يك كانال در نزديكي سازه هاي الحاقي از جمله تغيير در بستر كف كانال اتفاق بيفتد، بصورت آزمايشگاهي و تحليلي مورد بررسي قرار گرفته است. به همين منظور، از دو قطر متوسط مصالح كف كانال به اندازه هاي 12/1 و 2 سانتي متر بهره گرفته شده است. محدوده عمق بحراني در بازه 7/2 تا 5/4 سانتي متر و دبي هاي بكاررفته در محدوده 250 تا 600 ليتر بر دقيقه مي باشد. دبي بصورت افزايشي در جريان اوليه و سپس بصورت كاهشي در جريان ثانويه وارد فلوم آزمايشگاهي مي گردد. رژيم هاي احتمالي جريان در نزديكي مقطع تنگ شده براساس اعماق نسبي و انرژي نسبي باقي مانده در مقاطع 1 و 2 بصورت تابعي از عدد فرود عبوري از زير دريچه طبقه بندي شده است. نتايج نشان مي دهد كه با افزايش دبي جريان و سپس كاهش آن، در برخي از دبي ها دو رفتار متفاوت از جريان در شرايط يكسان آزمايشگاهي ديده مي-شود. همچنين نتايج نشان داد كه با افزايش ميزان قطر مصالح بستر، مقادير انرژي نسبي باقي مانده به مقدار زيادي افزايش يافته است، بطوريكه در جريان اوليه ميزان اين اعماق بيانگر رژيم زيربحراني و در جريان ثانويه با تشكيل پديده هيسترزيس در برخي از دبي ها بيانگر رژيم فوق بحراني مي باشد. همچنين با افزايش قطر متوسط مصالح رفتار هيسترتيك جريان تشديدتر مي شود.