بررسي نشانگرهاي حاصله از حسابداري آب در حوضه آبريز آجي‌چاي

با افزايش جمعيت، كاهش ميزان منابع آب قابل استفاده و رقابت در تقاضاي آب در بخش‌هاي مختلف كشاورزي، شرب، صنعت و توسعه شهري، انسان‌ها را به مديريت و برنامه‌ريزي هر چه بهتر براي استفاده از منابع آب شيرين، سوق داده است كه اين مسأله، ضرورت شكل‌گيري حسابداري آب را بيش از پيش، نمايان ساخته است. منطقه مورد مطالعه در اين پژوهش، حوضه آبريز آجي‌چاي در استان آذربايجان‌شرقي بود كه نشانگرهاي حاصله از حسابداري زيست محيطي- اقتصادي آب در اين حوضه آبريز، مورد بررسي قرار گرفت. در اين مطالعه با جمع‌آوري آمار و اطلاعات انواع مصارف در سال آبي 98-1397 در حوضه آبريز آجي‌چاي كه از منابع تأمين كننده آب درياچه اروميه مي‌باشد، جدول حسابداري اقتصادي- زيست محيطي آب با استفاده از داده‌هاي دريافت شده و محاسبات صورت گرفته، تكميل گرديد تا نشانگرهاي حاصله از حسابداري آب، حاصل شوند. نتايج نشان داد كه كل مصرف آب در حوضه آبريز آجي‌چاي 71/901 ميليون متر مكعب بوده است. در اين مطالعه، سرانه آب تجديدپذير 35/348 متر مكعب به ازاي هر نفر، وابستگي به منابع آب زيرزميني 66/44%، حجم پساب تصفيه شده به كل پساب توليدي 90/31%، جريان انتقالي به خارج از حوضه 10/166 ميليون متر مكعب و وابستگي به منابع آب برون‌مرزي 99/12% حاصل گرديد.