هم سنجي روش‌هاي تجربي در پيش‌بيني دبي جريان در كانال‌هاي مركب پيچان رودي

برآورد دبي در مقاطع مركب پيچان‌رودي به منظور به حداقل رساندن خطرات ناشي از سيلاب و مديريت منابع آب و برنامه ريزي براي طراحي و بهره برداري از سازه هاي آبي امري ضروري مي باشد. در كانال‌هاي مركب پيچان‌‌رود ، تغييرات سرعت زيادي از قوس داخلي تا قوس خارجي يك پيچان رود اتفاق مي افتد و به علت تغييرات متوالي شعاع انحناي قوس در طول مسير رودخانه، در اين مقاطع، ساختار و هيدروليك جريان وضعيت بسيار پيچيده‌تري را به نسبت كانال‌هاي مركب مستقيم دارا مي‌باشد. در اين پژوهش از 155 داده مقاطع مركب پيچان‌رودي استفاده شده است، كه دبي اين كانال‌ها با سه روش تجربي برآورد دبي شامل روش جيمز و وارك (1992)، روش تقسيم مقاطع به روش عمودي و روش كانال واحد (SCM) مورد محاسبه قرار گرفته است. تحليل آماري نتايج دبي‌هاي حاصل نشان داد كه روش جيمز و وارك با ميانگين خطاي مربعات (RMSE) برابر با 0.010، ضريب تعيين (R^2) برابر با 0.522، ناش ساتكليف (NS) معادل 0.355 و ضريب اريبي (PBIAS) برابر با 18.118- در ميان روش‌هاي تجربي مورد مطالعه داراي بيشترين دقت مي باشد.