ارزيابي اثر موقعيت استقرار آستانه بستر بر كاهش بيشينه عمق حفره آب شستگي پايه پل با اجسام شناور در مقياس آزمايشگاهي

در اثر مخاطرات طبيعي نظير طوفان، بهمن و سيل، شاخه و تنه هاي درختان و بقاياي چوبي آنها توسط جريان هاي سيلابي حمل شده و ممكن است در بالادست پايه پل تجمع يابند و سبب تشديد پديده آب شستگي شوند؛ لذا مهندسين رودخانه از راهكارهايي براي كاهش اثر آن استفاده مي كنند. در اين پژوهش آزمايشگاهي، ۲١ آزمايش با عمق هاي پاياب ۴ و ۶ و ۸ سانتي متر براي حالات پايه پل تنها (شاهد)، اجسام شناور بالاتر از تراز بستر (آزاد) و آستانه با وجود اجسام شناور در فواصل قرارگيري D0، D1، D2، D3 و D4 از پايين دست پايه براي بررسي اثر كاهشي آستانه بستر اجرا گرديد. نتايج آزمايش ها نشان داد كه وجود آستانه بستر چسبيده به پايه پل، مي تواند اثر اجسام شناور را خنثي كند و در حالت 2=y/D بهترين عملكرد را داشته و بيشينه عمق آب شستگي را نسبت به حالت شاهد و اجسام شناور در نبود آستانه، به ترتيب ۲١ و ۴۷ درصد كاهش مي دهد.