مدل سازي رخساره هاي سنگي مخزن نفتي به روش زنجيرۀ ماركوف تركيبي

Modeling of oil reservoir facies using the combined Markov chain method

براي پيش‌بيني توزيع رخساره‌ها و مدل‌سازي ناهمگوني‌هاي مخزن هيدروكربني، ابزارهاي زمين‌آماري مانند روش‌هاي مبتني بر واريوگرام شاخص، راه‌حل كارآمدي را ارائه مي‌كنند. اما براي مجموعه داده هاي پراكنده، اين روش ها داراي معايبي هستند: از جمله مبهم بودن برخي از واريوگرام ها و ايجاد الگوهاي غير واقعي. از اين رو روش هاي مبتني بر احتمالات گذار با استفاده از مفاهيم زنجيره‌هاي ماركوف، پتانسيل قابل‌توجهي براي غلبه بر اين مشكلات دارند. با تكيه بر اين مفاهيم و روش هاي مبتني بر احتمال گذار، توزيع رخساره ها در يك مخزن هيدروكربني ايران با استفاده از دو روش زنجيره هاي ماركوف، روش زنجيره ماركوف جفت شده تعميم يافته (GCMC) و نيز روش تركيبي جديد از GCMC و با چارچوب روش احتمال گذار زنجيره ماركوف (TP/MC) مدل سازي گرديد. در فرايند شبيه سازي با هر دو روش، 50 تحقق ايجاد شد. سپس، مدل‌ها با توجه به بازتوليد آنها در مورد نسبت حجمي رخساره‌ها، بازتوليد احتمالات گذار و مقبوليت زمين‌شناسي ارزيابي شدند. همچنين با محاسبۀ توزيع احتمالات گروهي، عدم قطعيت هاي فضايي كلاس هاي مورد مطالعه، بررسي گرديد. بر اساس نتايج بدست آمده، CGCMC با ظرفيت هاي بالاي ادغام انواع داده ها از قبيل تفسيري و كارشناسي، نتايج قابل قبول تري را توليد مي كند.