بررسي ويژگي هاي سبكي نثر منصور ياقوتي با تكيه بر داستان بلند پاجوش

Investigating the stylistic features of Mansoor Yaqouti s prose Based on Pajush s long story

منصور ياقوتي نويسنده كُرد كرمانشاهي، از نويسندگان نسل دوم غرب ايران است كه در آثار خود نابساماني هاي اجتماع را به تصوير كشيده است. فقر و فلاكت، بيكاري و ناهنجاري هاي اجتماعي محور اساسي نوشته هاي وي است. در اين مقاله سبك نثر وي در داستان بلند پاجوش در سه سطح زباني، ادبي و فكري بررسي شده است. روش تحقيق در اين بررسي به صورت كتابخانه اي با مطالعه آثار ياقوتي و تمركز و تدقيق بر داستان بلند پاجوش بوده و نتايج به صورت تحليلي – توصيفي بيان گرديده است. زبان ياقوتي در اين داستان زباني ساده و داراي جملات كوتاه است. بسامد اسامي خاص محلي و نام اماكن در آن قابل توجه است. در سطح ادبي اين داستان داراي زباني ساده و نثري روان است و عناصر پيچيدۀ بلاغي در آن كمتر يافت مي شود. دغدغه فكري نويسنده در اين داستان بلند، فقر، بيكاري و ناهنجاري هاي اجتماعي است.

Mansour Yaqouti is a Kurdish writer from Kermanshah, one of the second generation writers of western Iran, who has portrayed the social unrest in his works. Poverty and misery, unemployment and social anomalies are the main focus of his writings. In this article, his prose style in Pajoosh s long story has been examined on three levels: linguistic, literary and intellectual. The research method in this study is in the form of a library by studying Yaqouti s works and focusing and clarifying on Pajoosh s long story, and the results have been expressed in an analytical-descriptive form. The Yaqouti s language in this story is a simple language with short sentences. The frequency of specific local names and place names is significant. At the literary level, this story has a simple language and fluent prose, and complex rhetorical elements are rarely found in it. The intellectual concern of the author in this long story is poverty, unemployment and social anomalies.