بررسي سير تحولات آوايي واژۀ كهن در ادبيات فارسي

Examining the progress of the phonetic evolution of the kohan word in Persian literature

با توجه به اين نكته كه واژۀ كهن در آثار مختلف ادبيات فارسي با دو تلفظ ديگر نيز خوانده شده است و اين تفاوت تلفظ‌ها با گذر زمان و تحولات آوايي ادبيات فارسي مرتبط به نظر مي‌رسد؛ پس با بررسي آثار ادبي در دوره‌هاي مختلف ادبيات فارسي مي‌توانيم به سير تحولات آوايي اين واژه دست پيدا كنيم. براي دريافت تحولات اين واژه مي‌توان از هم‌قافيه‌هاي آن كه در ادبيات فارسي به كار رفته است، استفاده كرد؛ گفتني است كه راه‌هاي متفاوتي براي شناسايي تحول آوايي واژگان، به‌خصوص در شناخت تحولات واكه‌اي و مصوت‌ها وجود دارد؛ اما روش قافيه به دليل نقش برجسته‌اي كه در شعر ايفا مي‌كند، بسيار دقيق‌تر و معتبر‌تر است. با توجه به هدف اين مقاله كه بررسي سير تحولات آوايي واژۀ كهن در ادبيات فارسي است؛ بدين منظور به بررسي اشعار شاعران فارسي از قرن چهارم تا قرن سيزدهم پرداخته شده است تا به شناخت زمان حدودي تغييرات آوايي لغت كهن پي برده شود. براساس پژوهش‌ها قافيه موجب ماندگاري تلفظ واژه مي‌شود؛ همچنين به علت اشتراك هجا و يكساني حروف باعث سهولت در تحقيق و اطمينان از شيوۀ تلفظ بيشتر در ابياتي كه لغت مذكور در نقش قافيه استفاده شده باشد، به اين مقوله پرداخته شده است