بررسي مؤلفه هاي پست مدرنيسم در آثار داستاني بيژن نجدي

A Study of Postmodernism Components in the Fictional Works of Bijan Najdi

پسامدرن به عنوان عرصۀ بين المللي، امروزه نظريه پردازان بسياري در حوزه هاي هنر، ادبيات، تاريخ، جامعه شناسي و فلسفه دارد. هر چند كه در ميان انديشمندان، اتفاق نظر وجود ندارد و هر يك از ديدگاه خود، اين سبك را تعريف كرده است. در اين پژوهش، نظراتي كه حول محور ادبيات بيان شده است را مورد بررسي و تجزيه قرار داديم و مؤلفه هاي متعدد آن را بررسي كرديم و با استفاده از اين نظريه ها، ويژگي هاي پست مدرنيسم را در آثار «بيژن نجدي» مورد مطالعۀ دقيق قرار داديم. از مهم ترين مؤلفه هاي پست-مدرنيسم در آثار بيژن نجدي، ابهام، جريان سيّال ذهن، اتّصال كوتاه، آيروني و طنز، فراداستان، اسطوره زايي و اسطوره‎زدايي، به هم-ريختگي زمان و مكان و زبان شاعرانه است. بيشترين بسامد مربوط به زبان شاعرانه است كه با استفاده از آشنايي زدايي، هنجارگريزي واژگاني و معنايي، تشخيص و تشبيه ايجاد شده است. بعد از آن اتّصال كوتاه بيشترين بسامد را دارد كه از طريق حضور مؤلّف در داستان، برملا كردن عرف هاي ادبي و درهم آميختگي خيال و واقعيت ايجاد گرديده است. تناقض، عدم قطعيت و شيوه هاي متعدّد روايت (زمان پريشي، قطع روايت، تغيير كانون روايت، درهم آميختگي روايت ها، زاويه ديدهاي سيّال، درهم، مبهم و به هم ريخته، راوي هاي سردرگم و روان پريش و تكرار مداوم نام هاي يكسان در همه داستان ها) از ديگر مؤلفه هاي پست مدرنيسم در آثار داستاني «بيژن نجدي» است.