منقبت گويي درادبيات فارسي

Pronunciation in Persian literature

اكثر قريب به اتفّاق آثار شعرا با حمد و سپاس و توحيد پروردگار باري تعالي و مناقب معصومين (ع) آغاز مي شود.ستايش سجايا و مرتبه آسماني چهارده معصوم (ع) درديوان اكثر شاعران پارسي گوي نمود بسيار دارد. برخي از شاعران در سروده هاي متعددي به استقبال اين مهم شتافته اند. همچنين شاعران متقّدم درآثار خويش بيشتر از قالب هاي قصيده و مثنوي براي ابراز ارادت خويش بهره جسته اند و مضامين متعدّدي را به صورت مشروح خلق كرده اند. مناقب اهل بيت (ع) بخشي از ادبيات ما را فرا گرفته است و ريشه در فرهنگ پرمايه و كهن سرزمين ما دارد. سال هاي بسيار زيادي مي گذرد كه منقبت سرايي پنجه در پنجه ي احساسات و عواطف فارسي زبانان انداخته و با محتواي نهفته در دل ادبيات و واژه هاي خويش انتقال دهنده ي افكار و عقايدي است كه شالودة جامعه را قوام مي بخشد و بناي افكار آن ها را استوار مي سازد.