بررسي حكايت موش و قورباغه بر مبناي نظريۀ روايت‌شناسي گراماس

Examining the story of the mouse and the frog based on Grammas theory of narratology

اين‌ پژوهش به‌ بررسي حكايتي مربوط به دوستي موش و قورباغه در مثنوي معنوي بر مبناي نظريۀ روايت‌شناسي‌ گراماس مي‌پردازد. نگارندگان ‌كوشيده‌اند تا نشان دهند كه ساختار اين روايت با الگوي گراماس به چه صورتي مطابقت دارد. گراماس كه نظريه‌پرداز حوزۀ روايت است، شخصيت را جزيي از متن و تابع كنش‌ها مي‌داند. او با مركز قرار دادن كنشگر اصلي در ارتباط با هدف، نقش‌هايي را كه پراپ بيان كرده‌، تغيير و الگوي جديدي را ارائه‌ مي‌دهد. در اين پژوهش با استفاده از شيوة كتابخانه‌اي و روش تحليلي- توصيفي مشخص شد كه زنجيره‌هاي روايي اين داستان با توجه‌ به تغيير وضعيت‌ها بر مبناي تقابل‌هاي دوگانه قابل انطباق هستند و از جهت كنشگران، دو الگوي كنشگر در دو موقعيت جداگانه قرار دارند و گزاره‌هاي اين حكايت نيز در دو موقعيت، تحليل شدند. در نتيجه مشخص شد كه طرح داستان انسجام منطقي داشته و با الگوي گريماس نيز هم‌خواني دارد.