تحليل عددي اثر زاويه انهدرال بر روي مشخصه هاي ديناميك استال و آيرواكوستيك پره روتور بالگرد در حداكثر سرعت رو به جلو

در اين تحقيق به بررسي اثر زاويه انهدرال بر روي مشخصه‌هاي آيروديناميكي و آيروآكوستيكي پره نوسان پيچشي در حداكثر سرعت رو به جلوي پروازي (VH) با نسبت پيشروري 35/0 پرداخته شده است. براي شبيه‌سازي ميدان جريان سه بعدي، معادلات ناپاياي متوسط‌گيري‌شده ناوير استوكس با استفاده از روش گسسته‌سازي حجم محدود و از تكنيك مش لغزنده استفاده شده است. شبكه مورد استفاده از نوع تركيبي بوده و از مدل k-ω SST براي مدل‌سازي جريان مغشوش بهره گرفته شده است. جهت اعتبار سنجي نتايج عددي از مقايسه روتور ناسا كارادونا تانگ در شرايط پرواز گذر صوت استفاده شده است كه مقايسه نتايج نشان دهنده دقت مناسب روش عددي بكار رفته است. در ابتداي اين تحقيق به بررسي اثر زاويه انهدرال بر روي ديناميك استال مقطع شعاعي 95/0 پرداخته شده است كه نتايج نشان دهنده بازيابي ضريب ليفت اين مقطع در ناحيه پس‌رونده داشته است. همچنين نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه استفاده از نوك پره با زاويه انهدرال باعث افزايش جزئي ضريب بار پره روتور به ميزان 2/1 درصد و همچنين افزايش كارايي آيروديناميكي پره روتور به مقدار 5 درصد در اين سرعت مهم دارد. با اين حال نتايج مربوط آيرواكوستيك نشان مي‌دهد كه استفاده از نوك با زاويه انهدرال باعث افزايش حدود 17 درصد نويز نسبت به پره بدون استفاده از زاويه انهدرال در نوك شده است.