بررسي كنش و رفتار انتقاداتي رسانه اي سياستمداران در رسانه هاي اجتماعي؛ بدنام‌سازي و مشروعيت‌زدايي از رسانه ها

Investigating the critical media actions and behavior of politicians in social media; Discrediting and delegitimizing the media

سال‌هاست كه سياستمداران از رسانه‌ها انتقاد مي‌كنند، با اين حال، امروزه به نظر مي‌رسد كه انتقادات رسانه‌اي كه علناً ابراز مي‌شود، حتي محبوب‌تر، و همچنين به طور فزاينده‌اي خصمانه است. پيشنهاد مي كنيم كه انتقاد مشروعيت زدايي با خصومت و بي ادبي مشخص مي شود، فاقد دليل براي اتهامات آن است، و اغلب متوجه روزنامه نگاران يا رسانه هاي خاص نيست، بلكه بيشتر عليه «رسانه ها» به عنوان نهاد دموكراتيك است. ادبيات رو به رشد در مورد تأثير اتهامات «اخبار جعلي» بر رسانه‌هاي خبري قديمي نشان مي‌دهد كه استفاده از اين اصطلاح بخشي از روند بسيار بزرگ‌تر افزايش و مشروعيت‌زدايي از انتقاد رسانه‌اي توسط بازيگران سياسي است. با اين حال، تا كنون، شواهد تجربي بسيار كمي در مورد اينكه واقعاً نقد رسانه اي مشروعيت زدايي از سوي سياستمداران چقدر غالب است و تحت چه شرايطي رخ مي دهد، وجود دارد. براي پر كردن اين شكاف‌ها، نتايج تحليل محتواي پست‌هاي توئيتر مرتبط با رسانه توسط سياستمداران ايراني در سال 1402 را ارائه مي‌كنيم. نتايج نشان مي‌دهد كه انتقاد رسانه‌اي، به طور كلي، در واقع نادر است و حدود نيمي از آن را مي‌توان مشروعيت‌زدايي توصيف كرد (يعني با بي‌ادبي يا عدم استدلال مشخص مي‌شود). اغلب، انتقاد رسانه ها توسط سياستمداران پوپوليست مورد استفاده قرار مي گيرد كه «رسانه ها» را به طور كلي به جانبداري و دروغگويي متهم مي كنند.

Politicians have been criticizing the media for years now, however, nowadays publicly voiced media criticism appears to be even more popular, as well as increasingly hostile. We suggest that delegitimizing criticism is characterized by hostility and incivility, lacks reasoning for its accusations, and often is not directed at specific journalists or media outlets, but rather against “the media” as democratic institution. A growing literature on the impact of “fake news“ accusations on legacy news outlets suggests that the use of this term is part of a much larger trend of increased and delegitimizing media criticism by political actors. However, so far, there is very little empirical evidence on how prevailing politicians’ delegitimizing media criticism really is and under which conditions it occurs. To fill these gaps, we present results of a content analysis of media-related Twitter postings by Iranian politicians in2023. The results suggest that media criticism, in general, is actually rare and that about half of it can be described as delegitimizing (i.e., characterized by incivility or absence of argumentation). Most often, media criticism is used by populist politicians, who accuse “the media” in general of bias and falsehoods.