شماره ركورد كنفرانس :
5478
عنوان مقاله :
نقش كشاورزي حفاظتي در كشاورزي پايدار ،كاهش رواناب و هدررفت خاك
پديدآورندگان :
باقرپور حسين h.bagherpour@basu.ac.ir گروه مهندسي مكانيك بيوسيستم، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا همدان , شامحمدي سياوش w12.sh24@gmail.com گروه مهندسي مكانيك بيوسيستم، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بوعلي سينا همدان
كليدواژه :
كشت مستقيم , مصرف بهينه آب , كشاورزي پايدار , كم خاكورزي
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي كم آبياري و استفاده از آب‌هاي نامتعارف در كشاورزي مناطق خشك با رويكرد استفاده از فناوري‌هاي نوين
چكيده فارسي :
كشور ايران با توجه به موقعيت جغرافيايي خاص، تاثير خيلي زيادي را از تغييرات آب و هوايي جهان مي‌بيند و هر ساله بخش اعظمي از مناطق آن در معرض خشكسالي شديد قرار ميگيرد. از طرفي توليد گندم در ايران در مناطق خشك و نيمهخشك كه بيشتر به صورت ديم مي باشد، همواره با ريسك همراه است و در نتيجه عملكرد محصول بشدت پايين ميآيد. ايجاد فضاي مناسب براي رشد ريشه و حفظ رطوبت در اطراف آن و همچنين ايجاد مالچ در سطح رويي خاك به عنوان يك روش جايگزين در كشاورزي حفاظتي است كه اخيرا مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان قرار گرفته است. در اين مقاله سعي گرديد كه به طور جامع نقش نوع خاكورزي و مزايا و معايب آنها در كشاورزي حفاظتي بررسي گردد اين مقاله مزاياي كشاورزي حفاظتي و نقش آن در بهبود خواص خاك و ساير عوامل زيستي را بيان مي‌كند. در اين تحقيق مشخص مي‌شود كه كشاورزي حفاظتي يك سيستم مديريت پايدار و سازگار با محيط زيست براي كشت محصولات مي‌باشد و از طرفي نقش آن در كاهش رواناب در مزراع و كاهش رسوب مورد بحث قرار ميگيرد. اين تحقيق نتيجه‌گيري مي‌كند كه كشاورزي در دهه آينده بايد از طريق استفاده كارآمدتر از منابع طبيعي و با كمترين تأثير بر محيط‌زيست، مواد غذايي بيشتري را از زمين‌هاي كمتر توليد كند تا بتواند نيازهاي رو به رشد جمعيت را برآورده كند. ارتقا سيستم‌هاي مديريت كشاورزي حفاظتي مي‌تواند به تحقق اين هدف كمك كند.
