تأثير سطوح مختلف پساب شهري بر ميزان عناصر و عملكرد سويا در شرايط گلخانه‌اي

امروزه بحران كمبود آب توجه محققين را به استفاده اصولي از آب هاي نامتعارف مانند آب‌هاي شور و پساب ها جلب كرده است. در اين راستا يكي از بهترين شيوه هاي دفع پساب فاضلاب، كاربرد آن در كشاورزي است كه اين كار نيازمند مديريت خاصي مي باشد كه ضمن بهره گيري مطلوب از آن، خطرات زيست محيطي و بهداشتي براي خاك، گياه و منابع آب سطحي و زيرزميني نداشته باشد. براين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير سطوح مختلف پساب شهري بر برخي عناصر و عملكرد گياه سويا در شرايط گلخانه اي انجام شد. به اين منظور، آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با شش تيمار شامل 1) آب چاه، 2) پساب، 3) 80 درصد پساب +20 درصد آب چاه، 4) 60 درصد پساب +40 درصد آب چاه، 5)40 درصد پساب +60 درصد آب چاه و 6) 20 درصد پساب +80 درصد آب چاه در سه تكرار در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه تيمار پساب در سطح 100 درصد موجب بالارفتن عناصر نيتروژن (85/4 درصد)، فسفر (32/0 پي پي ام) و پتاسيم دانه (94/1 پي پي ام) و نيز عملكرد سويا‌ (11 گرم در گلدان) مي شود‌.