بررسي شاخص مديريت اراضي و پتانسيل كمي بادام ديم در ايذه

يكي از راه‌هاي افزايش توليد در واحد سطح، شناسايي ظرفيت توليد اراضي و انتخاب كاربري متناسب با اين ظرفيت است. هدف اين پژوهش، تعيين پتانسيل توليد و ارزيابي تناسب كمي اراضي توسعه باغات ديم در شمال شرق استان خوزستان در محدوده شهرستان ايذه و باغملك براي كشت بادام ديم است. بر اساس سيستم رده‌بندي آمريكايي، خاك هاي محدوده مورد مطالعه در دو رده انتي سول و اينسپتي سول رده بندي گرديدند. پتانسيل توليد اراضي و توليد بحراني محاسبه وكلاس‌هاي تناسب كمي اراضي و شاخص سطح مديريت براي بادام ديم تعيين گرديد. ارزيابي تناسب كمي اراضي توسعه باغات براي كشت بادام ديم به روش محدوديت ساده انجام گرديد و در نهايت نقشه مربوطه در محيط GIS تهيه شد. براساس نتايج ارزيابي كمي، اراضي محدوده طرح براي كشت و توسعۀ تيپ بهره وري بادام ديم در سه كلاس تناسب S2 ، S3 جمعاً به مساحت 49/20233 هكتار و 69/40 درصد از كل اراضي و نامناسب N به وسعت 94/8877 هكتار و 85/17 درصد ازكل اراضي منطقه توسعه باغات ديم ايذه طبقه بندي شده اند. محدودكننده ترين خصوصيات براي كشت بادام ديم شيب و خصوصيات آب و هوايي و آهك و عمق خاك است. به منظور تعيين سطح مديريت در واحدهاي اراضي منطقه در هر واحد اراضي شاخص مديريت محاسبه گرديد كه نتايج نشان داد سطح مديريت تقريبا در تمامي واحدهاي اراضي براي كشت و كار بادام بالا است و توليد واقعي بادام از توليد پتانسيل زمين فاصله زيادي ندارد.