ارزيابي اثر آبدهي قطرهچكان و بافت خاك بر جبههي پيشروي رطوبت در سامانه آبياري قطرهاي پالسي در خاك لايهاي

از راهكارهاي بهبود مديريت سامانههاي آبياري قطرهاي در نظر گرفتن توزيع مجدد آب در جهات مختلف (افقي و عمودي) است كه به نوبه خود قابل ارزيابي ميباشد. در اين مطالعه فاز توزيع مجدد پيشروي هنگام كاربرد آب در سامانه آبياري پالسي در سامانه آبياري قطرهاي سطحي تحت منبع نقطهاي در خاك لايهاي براي سه نوع خاك با بافتهاي مختلف (سنگين، متوسط و سبك) با سه آبدهي متفاوت قطرهچكان نتافيم (2، 4 و 6 ليتر در ثانيه) در زمانهاي مفيد 4 ساعت در 3 پالس كه تايم قطع و وصل پالسها (30-30، 20-40 و 40-20 دقيقه) كه عدد اول زمان آبياري و عدد دوم زمان استراحت سامانه در هر چرخه بود، در جهت افقي و عمودي اندازهگيري گرديد. اين آزمايشات در يك محفظه پلكسي گلاس با ابعاد مشخص و با ديواره سفاف در آزمايشگاه محوطه آزمايشگاه هيدروليك گروه علوم و مهندسي آب دانشكده كشاورزي، دانشگاه كردستان در بهار 1400 به انجام رسيد. نتايج به دست آمده در اين مطالعه نشان داد كه در آبياري قطرهاي سطحي به روش پالسي در بافتهاي متفاوت خاك با افزايش آبدهي خروجي از قطرهچكانها مقادير توزيع عمودي جبهه پيشروي با افزايش حجم آب كاربردي افزايش مييابد و در آبدهيهاي پائين جبهه رطوبتي عميق ولي پيشروي افقي كم است اما در دبيهاي بالاتر پيشروي افقي افزايش يافته و از عمق نفوذ، كمي كاسته شد، همپنين در خاكهاي لايهاي هرچقدر لايهي بالايي سبكتر از لايهي پائيني باشد توزيع عمودي جبهه رطوبتي كاسته ميشود و در عين حال توزيع افقي جبهه رطوبتي گستردهتر ميشود.