مدل‌سازي آب زيرزميني به منظور مديريت بهينه و ارزيابي بيلان اين منابع (مطالعه موردي دشت الشتر)

مطالعه كمي هيدروژئولوژيكي آبهاي زيرزميني دشت الشتر با استفاده از روش شبيه سازي صورت گرفت. آبخوان دشت الشتر با مساحت حدود817 كيلومترمربع كه ناحيه غـــربي كشور و در دامنه‌هاي جنوب غربي رشته كوه زاگرس واقع است. پس از انتخاب الگوريتم و بسته نرمافزاري مناسب، نسبت به تهيه مدل مفهومي اقدام گرديد. با استفاده از مدل عددي تفاضل محدود و به كمك نرم افزار GMS شبيه سازي شد. جهت طراحي مدل، منطقه مورد مطالعه به شبكه اي منظم تقسيم گرديد و شرايط اوليه و مرزي و وروديهاي مورد نياز ديگر مشخص و به مدل اعمال گرديد. ابتدا مدل طراحي شده در شرايط ماندگار در سال 1389بمدت يك ماه كاليبره گرديد و سپس از مهر 1389تا شهريور 1395 در شرايط ناماندگار كاليبره گرديد و پارامترهاي هيدروژئولوژيكي آبخوان بهينه گرديدند. پس ازكاليبره و صحت سنجي مدل و اطمينان يافتن از اينكه مدل مي تواند شرايط واقعي آبخوان را شبيهسازي كند، از آن به عنوان ابزار مديريتي استفاده شد و برخي از سناريوهاي مديريتي نظير وضعيت آبخوان در شرايط خشكسالي، ترسالي، افزايش و كاهش دبي پمپاژ،توسط مدل شبيهسازي شد. نتايج اعمال سناريو نشان داد كه بيلان آب زيرزميني طي دوره هاي مختلف تنش، متفاوت است. نتايج نشان داد كه به طور متوسط ميزان كمبود ناشي از خشكسالي و بهره برداري بيش ازحد به ترتيب 7/ 2 و 3 ميليون مترمكعب مي باشد. در نهايت پيشنهاد گرديد كه بهره برداري به ميزان مجاز كاهش يابد، پيشنهاد گرديد از عملياتهاي آبخيزداري و تغذيه مصنوعي اين كمبودها جبران گردد.