ارزيابي تحمل به شوري شنبليله و گرمك در مرحله جوانه زني بذر

شوري يكي از تنش هاي غيرزيستي مهم در مناطق خشك و نيمه خشك مانند ايران است. آب با كيفيت براي كشاورزي هر روز كاهش مي يايد و به ناچار بايد به سمت آبهاي غير متعارف مانند آب هاي شور رفت. جوانه زني بذر يك پديده زيستي است كه معمولا با ظور ريشه چه خود را نشان مي دهد. به‌منظور ارزيابي تحمل به شوري دو گياه شنبليله و گرمك در مرحله جوانه زني بذر، پژوهشي در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. اين تحقيق در آزمايشگاه فيزيولوژي گياهان زراعي، گروه مهندسي توليد و ژنتيك گياهي، دانشگاه رازي در سال ۱۳۹۷ اجرا شد. تيمار ها شامل سه سطح شوري صفر (شاهد)، 3/0- و 9/0- مگاپاسكال بودند. شوري باعث كاهش طول ساقه‌چه و ريشه‌چه در شنبليله و گرمك شد. شوري ايجاد شده با كلريد سديم تا 9/0- مگاپاسكال نتوانست در مرحله جوانه زني بذر، درصد جوانه زني بذر شنبليله را كاهش دهد اما اين پتانسيل اسمزي باعث صفر شدن درصد جوانه زني بذر گرمك شد. لذا مي‌توان گفت حساسيت گرمك به شوري بيشتر از شنبليله است. ارزيابي جوانه زني بذر شنبليله در شوري بالاتر از 9/0- مگا پاسكال براي تحقيقات بعدي توصيه مي‌گردد.