تحليلي بر نمايشنامه‌ي مرگ يزدگرد

مطالعات، تحليل‌ها و نقدهاي انجام شده بر نمايشنامه “مرگ يزدگرد” نشان مي‌دهند كه پايان سلسله ساسانيان و مرگ يزدگرد سوم، در هاله‌اي از ابهام، انتخاب هوشمندانه‌اي توسط بهرام بيضايي براي نگارش نمايشنامه‌اي پسامدرن در زمان صفر و قابل انطباق با هر زمان از تاريخ است كه حكومت پادشاهان با سلطه اديان خاتمه مي‌يابند. توجه به ديگر آثار بيضايي و جريان فكري او از دوران قبل انقلاب 57 ايران و همچنين بررسي متن نمايشنامه ، نشان مي‌دهد آنچه كه بعنوان محور اصلي اثر در زير متن نمايشنامه مورد بحث قرار گرفته است، جايگاه زن در دوران قبل از انقلاب و هشدار و پيامي است كه به زن ايراني براي سرنوشت مبهم او در دوران پس از انقلاب، داده‌ است. در اين نمايشنامه تلاش شده با يادآوري نقشهاي متعدد زن در جامعه، مانند مادر، همسر وفادار، همسر خيانتكار، روسپي و شخصيتي كه در جامعه مورد اهانت بوده است، مخاطبِ زنِ جامعه ايراني را متوجه شرايط نابسامانش كرده و تصويري از آينده‌ي مبهمي كه متعاقبا بايد منتظرش باشد، در ذهن او ترسيم نمايد. زن در هاله‌اي از ابهام و تيرگي قرار گرفته و راهكاري نيز بجز برتر بودن از مرد به او نشان داده نمي‌شود. در اين اثر نيز مانند ديگر آثار زن‌محور بيضايي ، جايگاه آقايي براي زنان اين مرز و بوم پسنديده شده است.