تأثير فناوري چندرسانه اي بر نوآوري و توسعه ي تئاتر دانشگاهي ايران

يكي از عرصه‌هاي هنري دانشگاهي از گذشته تاكنون «تئاتر دانشگاهي» است و اهميت اين عرصه مرهون به نوآوري و خلاقيت مي باشد. از اين رو فناوري چندرسانه اي در اين پژوهش به عنوان عاملي بر ايجاد نوآوري و خلاقيت در تئاتر دانشگاهي ايران فرض شده است، همانطور كه از نام نمايش چندرسانه‌اي برمي‌آيد، اين نوع از نمايش را نمي توان صرفاً متن و حركت بازيگران دانست، بلكه اين هنر آميخته اي از ساير رسانه ها براي انتقال پيام به مخاطب مي باشد. چند رسانه اي با ظرفيت هاي نوآورانه و تأثير ديداري و محتوايي بر صحنه ي نمايش، امكانات جديدي در اختيار دانشجويان مي گذارد. بر اساس فرضيه ي فوق هدف اين پژوهش: مطالعه-ي نمايش چندرسانه اي و چگونگي استفاده‌ي صحيح و آگاهانه از اين ابزار در جهت توسعه ي تئاتر دانشگاهي در ايران است. در اين پژوهش به مطالعه ي امكانات و ويژگي هاي نمايش چندرسانه اي، بررسي برخي از تكنيك هاي موفق چندرسانه اي كه توسط هنرمندان شاخص جهان طراحي و استفاده شده و تأثير فناوري چندرسانه اي بر تئاتر دانشگاهي پرداخته مي شود. از اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت: شناسايي معيارهاي كاربردي عناصر چندرسانه اي و بهره گيري آگاهانه و علمي از آن ها و مطالعه ي آثار هنرمندان برون مرزي موجب ارتقاي سطح كيفي آثار، بهره گيري نوآورانه از عناصر ديداري و شنيداري و توسعه ي تئاتر دانشگاهي مي شود.