تحليل عناصر نمادين در صنايع دستي ايران هخامنشي با تكيه بر نقوش مربوط به حيوانات (گاو)

هنر دوران هخامنشي به عنوان چكيده اي از هنر تمامي اعصار ايران به شمار مي رود. يكي از مشخصات هنر هخامنشي نقوش تزئيني آن است كه تاثير عميقي بر هنر ادوار و ملل مختلف تاريخ گذاشت. مي دانيم كه در روزگار هخامنشي برخي حيوانات و پرندگان مقدس شمرده مي شد هنرمندان نقش آن ها را سمبل قرار داده و روي ديوارها، كاخ ها و معابد بصورت نقش برجسته عرضه مي كردند .اين پژوهش با هدف تحليل عناصر نمادين در صنايع دستي ايران هخامنشي با تكيه بر نقوش مربوط به حيوانات(گاو) صورت گرفته است .و نتايج و تحليل ها حاكي از آن است كه كهن الگوي گاو يكي از نمادهاي مبين گره هاي موجود در قسمت تيره روان انسان(سايه) است كه طي مراحل قهرماني اسطوره اي در فرايند رشد فرديت توسط انسان قهرمان قرباني مي شود. در اين فرايند قهرمان بر سايه خويش چيره گشته و پس از تكميل فرآيند خودشناسي، به دوران پختگي و سرآغاز كمال راه مي يابد. البته نتايج حاصل از كاربرد اين روش ها قطعيتي ندارند و قابل نقد و بررسي مي باشند.بر اساس منابع كهن اساطيري ايران آيين قرباني بر اساس اصل تكرار آيين ازلي و به منظور نيرو دادن به خورشيد براي اطمينان از گردش به موقع روز و سال و ماه انجام مي شده است.